فلوریان کایوری | |
---|---|
زادهٔ | ۲۸ فوریهٔ ۱۸۵۹ St. Aignan near توزی,[۱] کانتون گراوبوندن, سوئیس |
درگذشت | ۱۴ اوت ۱۹۳۰ (۷۱ سال) برکلی، کالیفرنیا, ایالات متحده آمریکا |
پیشه | ریاضیدان |
فلوریان کایوری (به آلمانی: Florian Cajori)(زاده ۲۸ فوریه ۱۸۵۹ در شارانز - در گذشته ۱۵ اوت ۱۹۳۰ در برکلی) تاریخنگار ریاضیات اهل سوئیس بود.
او فرزند یک مهندس راه بود و در زیلی و شور تحصیلات ابتدایی را انجام داد. در ۱۶ سالگی به آمریکا رفت و در آنجا در کالج وایتواتر تحصیل را پی گرفت. سپس یکچند در ویسکانسین معلم روستا بود و پس از آن به دانشگاه ویسکانسین رفت. یک سال و نیم را در دانشگاه جانز هاپکینز گذارند و سپس فوق لیسانسش را در دانشگاه ویسکانسین دریافت کرد. در سال ۱۸۸۵ استادیار دانشگاه تولان در نیواورلئان شد و از ۱۸۸۹ تا ۱۸۹۸ پروفسور فیزیک در کالج کلرادو و پس از آن به درجه پروفسور ریاضیات در این دانشگاه رسید. در سال ۱۸۹۴ استاد کرسی تاریخ ریاضی در دانشاه برکلی شد که اختصاصاً برای او در این دانشگاه برپا شده بود. او پیش از مرگ، مسئولیت ترجه نویی از اصول نیوتن را بعهده گرفت. کایوری در زمان خودش یکی از بالاترین تاریخدانان ریاضیات به شمار میآمد. او همچنین نخستین پروفسور تاریخ ریاضیات در آمریکا میباشد. او کتابی به نام «تاریخ نمادهای ریاضیات» نگاشته است که تا امروز هم معروف میباشد. او در سال ۱۹۲۳ معاون رئیس انجمن امریکایی دانشهای پیشرفته بود. وی دارای سه دکترای افتخاری بود.