فمینیسم پساساختارگرایانه

فمینیسم پساساختارگرایانه (انگلیسی: Post-structural feminism) شاخه‌ای از فمینیسم است که با بینش‌هایی از تفکر پساساختارگرایی درگیر است. فمینیسم پساساختارگرایانه بر «ماهیت تصادفی و گفتمانی همه هویت‌ها»^[۱] و به‌ویژه برساخت‌گرایی اجتماعی سوبژکتیویته‌های جنسیتی تأکید دارد.^[۲]

مانند خود پساساختارگرایی، شاخه فمینیستی آن، تا حد زیادی ابزاری برای تحلیل ادبی است، اما به روان‌کاوی و نقد اجتماعی-فرهنگی نیز می‌پردازد^[۳] و به‌دنبال کشف روابط بین زبان، جامعه‌شناسی، ذهنیت و روابط قدرت است که بر جنسیت تأثیر می‌گذارد.^[۴]

فمینیسم پساساختارگرایانه همچنین به‌دنبال انتقاد از کیریارکی است، درحالی‌که به نظریه کیریارکی محدود نمی‌شود.

جستارهای وابسته

• درگاه فمینیسم

• فمینیسم در فرانسه
• نقد ادبی فمینیستی
• نانسی فریزر
• فمینیسم پست‌مدرن

منابع

1. Randall, Vicky (2010) 'Feminism' in Theory and Methods in Political Science. Marsh, David. Stoker, Gerry. (eds.), Basingstoke: Palgrave Macmillan, p. 116.
2. P. Prasad, Crafting Qualitative Research (2005) p. 165.
3. J. Childers/G. Hentzi, The Columbia Dictionary of Modern Literary and Cultural Criticism (1995) p. 237
4. Prasad, p. 165

برای‌مطالعه‌بیشتر

• Linda Nicholson ed. , Feminism/Postmodernism (1990)
• Margaret A. McLaren, Feminism, Foucault, and Embodied Subjectivity (2002)