فهرست اصطلاحات اسلام

فهرست رو به رو شامل مفاهیم برجسته ای است که که از هم سنت اسلامی و هم عرب مشتق شده اند، که به شکل واژه ها در زبان عربی بیان می شوند.

الف

[ویرایش]

أحد

به صورت تحت‌اللفظی "یک." از لحاظ اسلامی احد به معنی یک خدای تنها، یگانه، و بی مانند است. الاحد یکی از اسامی خدا است.

نام خدا به زبان عربی که بر ذات خدا با جمیع صفات کمالی اطلاق میشود.

حفظ حدّ و اندازه هر چیزی و تجاوز ننمودن از آن را ادب گویند.

در دین اسلام، ندایی است برای اعلام وقت نماز با الفاظ مخصوص.

قانون‌هایی هستند که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم نظر دین را در مورد هر کدام از رفتارهای انسان بیان می‌کنند.

اعضای خاندان محمد همچنین در بین شیعیان به معصومون معروف است.

پیروان ادیان توحیدی پیش از اسلام با نوعی کتاب مقدس که معتقدند منشاء الهی دارند.

از اصول دین اسلام بازگرداندن انسان پس از مرگ به زندگی در روز قیامت است. بنابر این اصل، همه انسانها در روز قیامت دوباره زنده می‌شوند اعمال آنها در پیشگاه الهی سنجیده می‌شود.

"فرمان دهنده به مومنان" از لحاظ تاریخی عنوان خلیفه بوده است. در بعضی کشورهای مدرن مانند مراکش، امیرالمؤمنین، خانسالار یا سروری مذهبی است.

بخشی از آموزه‌های دین اسلام که به فضایل و رذایل اعمال انسان میپردازد.

«اخلاص» و خلوص نيّت، به اين معنا است كه انگيزه تصميم گيرى فقط خدا باشد.

عبارتی عربی به معنای همه ستایش ها و حمد ها مخصوص خداوند است.

این اصطلاح به معنای "ای خدا" ترجمه شده و معادل "یا الله" در نظر گرفته شده است.

برزخ

جداساز. در قرآن برای توصیف جداساز میان آب شیرین و شور استفاده شده است. در الهیات، جداسازی یک طرفه بین گستره فانی و دنیای روح است که روح وفات یافته از رد می شود و منتظر قضاوت قیامت می ماند.

خَلیفة

به صورت تحت‌اللفظی، جانشین؛ اشاره دارد به جانشین محمد، فرمان روای یک حاکمیت دینی اسلامی.

الدرود

دعای خیر

درویش

طلبه ای در مسیر صوفی، آن کس که به تصوف می پردازد.

علیه السّلام

برای احترام به مقام تمامی پیامبران و امامان شیعه بکار برده می‌شود که به معنای: «درود بر او» است. مخفف این پسوند به صورت (ع) نوشته می‌شود.

قضا

حوادث قطعی و حتمی از جانب خدا

قدر

تعیین اندازه و حدود هرچیز از جانب خدا

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.