فورد تری‌موتور

تری‌موتور
	Experimental Aircraft Association (EAA) Ford 4-AT-E Trimotor (2014)
کاربری	هواپیماهای ترابری
تولیدکننده	Stout Metal Airplane Division of the Ford Motor Company
طراح	William Bushnell Stout
نخستین پرواز	۱۱ ژوئن ۱۹۲۶
معرفی‌شده در	۱۹۲۶
وضعیت	Limited excursion service
کاربر اصلی	حدود ۱۰۰ شرکت هواپیمایی; سپاه هوایی نیروی زمینی ایالات متحده; نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا; نیروی هوایی سلطنتی کانادا
تعداد ساخته‌شده	۱۹۹
گونه‌ها	Stout Bushmaster 2000

فورد تری‌موتور یک هواپیمای ترابری سه‌موتوره آمریکایی است. تولید آن در سال ۱۹۲۵ توسط شرکت‌های هنری فورد آغاز شد و در ۷ ژوئن ۱۹۳۳ به پایان رسید. در مجموع ۱۹۹ دستگاه فورد تری‌موتور ساخته شد.^[۱] این هواپیما برای بازار هوانوردی غیرنظامی طراحی شده بود، اما در واحدهای نظامی نیز مورد استفاده قرار گرفت.

مشخصات فنی

داده‌ها از Flight International 14 November 1930^[۲]

ویژگی‌های کلی

خدمه: 3 (pilot, co-pilot, flight attendant)
ظرفیت: 11 passengers
طول: ۴۹ فوت ۱۰ اینچ (۱۵٫۱۹ متر)
پهنای بال: ۷۴ فوت ۰ اینچ (۲۲٫۵۶ متر)
ارتفاع: ۱۱ فوت ۹ اینچ (۳٫۵۸ متر)
طول کابین: ۱۶ فوت ۳ اینچ (۵ متر)
عرض کابین (متوسط): ۴ فوت ۶ اینچ (۱ متر)
ارتفاع کابین (متوسط): ۶ فوت ۰ اینچ (۲ متر)
حجم کابین: ۴۶۱ فوت مکعب (۱۳ متر مکعب)
وزن خالی: ۶٬۵۰۰ پوند (۲٬۹۴۸ کیلوگرم)
وزن ناخالص: ۱۰٬۱۳۰ پوند (۴٬۵۹۵ کیلوگرم)
ظرفیت سوخت: ۲۳۱ گالون آمریکایی (۱۹۲ گالون بریتانیایی؛ ۸۷۴ لیتر)
ظرفیت روغن: ۲۴ گالون آمریکایی (۲۰ گالون بریتانیایی؛ ۹۱ لیتر)
پیشرانه هواگرد: 3 عدد 9-cylinder air-cooled radial piston engines Wright J-6-9 Whirlwind،‏ ۳۰۰ اسب بخار (۲۲۰ کیلووات) در هر موتور for take-off
ملخ‌ها: 2-bladed fixed-pitch propellers

عملکرد

حداکثر سرعت: ۱۳۲ مایل بر ساعت (۲۱۲ کیلومتر بر ساعت؛ ۱۱۵ گره)
سرعت کروز: ۱۰۷ مایل بر ساعت (۱۷۲ کیلومتر بر ساعت؛ ۹۳ گره) at 1,700 rpm
سرعت واماندگی: ۵۷ مایل بر ساعت (۹۲ کیلومتر بر ساعت؛ ۵۰ گره)
بُرد: ۵۷۰ مایل (۴۹۵ مایل دریایی؛ ۹۱۷ کیلومتر)
حداكثر ارتفاع: ۱۶٬۵۰۰ فوت (۵٬۰۰۰ متر)
سقف پرواز مطلق: ۱۸٬۶۰۰ فوت (۵٬۶۶۹ متر)
سقف پرواز مطلق با دو موتور: ۷٬۱۰۰ فوت (۲٬۱۶۴ متر)
نرخ صعود: ۹۲۰ فوت بر دقیقه (۴٫۷ متر بر ثانیه)
زمان اوج‌گیری: ۷٬۲۰۰ فوت (۲٬۱۹۵ متر) in 10 minutes

همچنین ببینید

منابع

↑ Herrick, Greg A. "The Amazing Story of America's Oldest Flying Airliner" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2017-06-28. Retrieved 2019-04-04. fordtri-motor.com, Yellowstone Aviation, Inc (Jackson, Wyoming), 2004. Retrieved: April 4, 2019.
↑ "Ford Three-Engined Monoplanes : Two Types Described". Flight. XXII. No. 46. (1142): 1233–1237. 14 November 1930. Archived from the original (pdf) on 2018-04-17.

کتابشناسی - فهرست کتب

Andrade, John. U.S. Military Aircraft Designations and Serials since 1909. Hinckley, Leicestershire, UK: Midland Counties Publications, 1979. شابک ‎۰−۹۰۴۵۹۷−۲۲−۹ ISBN 0-904597-22-9.
Barth, Jack E. "Talkback". Air Enthusiast, No. 10, July–September 1979, p. 79. ISSN 0143-5450 ISSN 0143-5450
Best, Martin S. (Summer 2007). "The Development of Commercial Aviation in China: Part 2 : China National Aviation Corporation (pre-WWII)". Air-Britain Archive. pp. 51–80. ISSN 0262-4923.
Head, Jeanine M. and William S. Pretzer. Henry Ford: A Pictorial Biography. Dearborn, Michigan: Henry Ford Museum & Greenfield Village, 1990. No ISBN.
Hoy, Bruce D. (April–July 1980). "Talkback". ایر انتوزیاست. No. 12. pp. 49–50. ISSN 0143-5450.
Larkins, William T. The Ford Tri-Motor, 1926–1992. Atglen, Pennsylvania: Schiffer Publishing, 1992. شابک ‎۰−۸۸۷۴۰−۴۱۶−۲ ISBN 0-88740-416-2.
Larkins, William T. (April–July 1980). "Talkback". ایر انتوزیاست. No. 12. p. 50. ISSN 0143-5450.
March, Daniel L. British Warplanes of World War II. London: Aerospace Publishing, 1998. شابک ‎۱ ۸۷۴۰۲۳−۹۲−۱ ISBN 1 874023-92-1.
O'Callaghan, Timothy J. The Aviation Legacy of Henry & Edsel Ford. Ann Arbor, Michigan: Proctor Publications, 2002. شابک ‎۱−۹۲۸۶۲۳−۰۱−۸ ISBN 1-928623-01-8.
O'Leary, Michael. "When Fords Ruled the Sky (Part Two)". Air Classics, Volume 42, No. 5, May 2006.
Winchester, Jim, ed. "Ford Trimotor". Civil Aircraft (The Aviation Factfile). London: Grange Books plc, 2004. شابک ‎۱−۸۴۰۱۳−۶۴۲−۱ ISBN 1-84013-642-1.
Wynne, H. Hugh. The Motion Picture Stunt Pilots and Hollywood's Classic Aviation Movies. Missoula, Montana: Pictorial Histories Publishing Co., 1987. شابک ‎۰−۹۳۳۱۲۶−۸۵−۹ ISBN 0-933126-85-9.

جهت مطالعه

Lee, John G. (Summer 2014). "Early Days of the Ford Trimotor: Recollections of a Participant". AAHS Journal. American Aviation Historical Society. 59 (52): 128–134.
Towle, Tom (Summer 2014). "Designing the Ford Trimotor". AAHS Journal. American Aviation Historical Society. 59 (52): 122–127.
Weiss, David A. The Saga of the Tin Goose: The Story of the Ford Trimotor. Brooklyn, New York: Cumberland Enterprises, Incorporated, 1996. شابک ‎۰−۹۶۳۴۲۹۹−۲−۲ ISBN 0-9634299-2-2.
Litwak, Jerry: 'Skinning a Tin Goose ... the hard way'. Pages 251 and 252 of 'Air International' magazine, May, 1978 describe the rebuilding of Scenic Airway's Tin Goose 5AT, owned by John Seibold, after it groundlooped in Nevada on February 6, 1977. Per the article, it was supposedly ready to fly again by late 1978.

پیوند به بیرون

[Herrick_2004-1] Herrick, Greg A. "The Amazing Story of America's Oldest Flying Airliner" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2017-06-28. Retrieved 2019-04-04. fordtri-motor.com, Yellowstone Aviation, Inc (Jackson, Wyoming), 2004. Retrieved: April 4, 2019.

[Flight141130p11233-2] "Ford Three-Engined Monoplanes : Two Types Described". Flight. XXII. No. 46. (1142): 1233–1237. 14 November 1930. Archived from the original (pdf) on 2018-04-17.

[۱]

[۲]