قانون‌بنیاد (Nomothetic) و یکه‌نگار (Idiographic) اصطلاح‌های مورد استفاده فیلسوفِ نئو کانتی،ویلهلم ویندلباند، برای توصیف دو نگرش متمایز به معرفت است، که هر یک مربوط به یک گرایش متفاوت فکری، و هر یک مربوط به یک شاخه مختلف دانشگاهی است.
قانون‌بنیاد مبتنی بر آن چیزی است که کانت «تمایل به تعمیم» (tendency to generalize) توصیف کرده و ویژۀ علوم طبیعی است، که تلاش برای به دست آوردن قوانینی را توصیف می‌کند که به‌طور کلی انواع یا دسته‌بندی پدیده‌های عینی را توضیح می‌دهند.
یکه نگار براساس آنچه کانت «تمایل به تعیّن» (tendency to specify) توصیف کرده و ویژه علوم انسانی است، که تلاش برای درک معنای پدیده‌های احتمالی، منحصر به فرد و اغلب فرهنگی یا ذهنی را توصیف می‌کند.[۱]