قرارداد ما به التفاوت (به انگلیسی: Contract For Difference) (اختصاری CFD) نوعی قرارداد مشتقه معاملاتی است، که به موجب آن خریدار و فروشنده توافق میکنند، اختلاف نرخ بین قیمت باز و بسته شدن یک قرارداد معاملاتی بر اساس دارایی پایه مشخصی را به یکدیگر بپردازند.
در معاملات CFD معامله گران مالک واقعی دارایی و سهام نخواهند بود بلکه صرفاً از طریق پیشبینی از آینده قیمت داراییها، معامله خرید یا فروش را اخذ میکنند در واقع در این نوع معاملات امکان نوسانگیری از تغییرات قیمت بدون تحویل فیزیکی و پرداخت کامل ارزش دارایی را برای سرمایهگذاران فراهم میشود.[۱]
CFD در اصل در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی توسط یک شرکت کارگزاری معاملات مشتقه به نام «Smith New Court» در بورس لندن معرفی شد؛ که البته ایده اصلی مربوط به آقایان «Brian Keelan» و «Jon Wood» بود.[۲][۳]
CFDها روی حاشیه اعتباری داد و ستد میشود. بدین معنا که شما یک بخش کوچکی از ارزش اولیه سهام را (بین ۱۰٪ و ۳۰٪ بستگی به ارائه دهنده CFD)برای افتتاح معامله در عوض پرداخت ارزش کامل سهام اولیه میپردازید.
مثال ۱: وجه تضمین اولیه |
آقای الف میتواند آن معامله را با ۴۰۰ دلار در مقابل پرداخت ۴۰۰۰ دلاری برای سهام اصلی افتتاح کند.
تأثیر اهرمی بدین معناست که اگر بازارها به نفع یا ضرر معامله آقای الف حرکت کنند. سود یا ضرر مربوطه آقای الف بیشتر خواهد شد. اینجا برخی مثالهای چگونگی اثر شدید اهرمی سود و زیان الف را نشان میدهد.
مثال ۲: مثال سود |
مثال ۳: مثال زیان |
تصور کنید که یک خریدار و یک فروشنده CFD وجود دارد، اگر بهای سهام افزایش یابد، خریدار میبرد. اگر بهای سهام کاهش یابد، فروشنده برنده میشود. برای هر شخصی که برنده میشود، یک نفر در طرف دیگر قرارداد هست که همان مبلغ را میبازد. در این قرارداد شما بایستی همچنین هزینهها را پرداخت کنید.[۵]