قره‌گوز و حاجیواط

قره‌گوز^[۱] (به ترکی استانبولی: Karagöz، ت.ت. 'چشم سیاه') و حاجی عوض^[۲] (Hacı İvaz^[۳]، ت.ت. 'عوض زائر'، که از حاجی عوض پاشا الهام گرفته شده است^[۴]^[۵] و همچنین گاهی اوقات به عنوان «حاجی عَیواض»^[۶] Hacı Ayvaz^[۷] یا «حاجیواط»^[۶] Hacivat^[۷] نوشته می‌شود) شخصیت‌های اصلی نمایش سایه سنتی ترکی هستند که در دوران عثمانی رواج یافتند. دوره و سپس به اکثر دولت‌های ملی امپراتوری عثمانی گسترش یافت. بیشتر در ترکیه، یونان، بوسنی و هرزگوین و آجارا (جمهوری خودمختار گرجستان) برجسته است. در یونان، قره‌گوز با نام محلی خود Καραγκιόζης (Karagiozis) شناخته می‌شود. در بوسنی و هرزگوین او را با نام محلی خود Karađoz می‌شناسند.

منابع

↑ شمس‌الدین سامی (1896). قاموس الاعلام (به ترکی عثمانی). Vol. ۵. p. ۴۴۳.
↑ مصور ترقی (به ترکی عثمانی).
↑ Enver Behnan Şapolyo (1964). Karagözün tarihi (به ترکی استانبولی). p. 43.
↑ اولیا چلبی سیاحت‌نامه‌سی (به ترکی عثمانی). 1896. p. ۶۵۴. قره‌گوز و حاجی ایواد که بروسه‌لی حاجی عوض‌در
↑ Evliya Çelebi Seyahatnamesi (به ترکی استانبولی). Vol. ۲. 1971. p. ۲۷۶. Karagöz ve Hacı Ayvad ki, Bursalı Hacı İvaz'dır
↑ ^۶٫۰ ^۶٫۱ تیران کلکیان. قاموس فرانسوی (به ترکی عثمانی). p. ۴۹۱.
↑ ^۷٫۰ ^۷٫۱ Hafız Hızır İlyas, ‎Cahit Kayra (1987). Tarih-i Enderun, Letaif-i Enderun (به ترکی استانبولی).

[1] شمس‌الدین سامی (1896). قاموس الاعلام (به ترکی عثمانی). Vol. ۵. p. ۴۴۳.

[2] مصور ترقی (به ترکی عثمانی).

[3] Enver Behnan Şapolyo (1964). Karagözün tarihi (به ترکی استانبولی). p. 43.

[4] اولیا چلبی سیاحت‌نامه‌سی (به ترکی عثمانی). 1896. p. ۶۵۴. قره‌گوز و حاجی ایواد که بروسه‌لی حاجی عوض‌در

[5] Evliya Çelebi Seyahatnamesi (به ترکی استانبولی). Vol. ۲. 1971. p. ۲۷۶. Karagöz ve Hacı Ayvad ki, Bursalı Hacı İvaz'dır

[کلکیان-6] ۶٫۰ ^۶٫۱ تیران کلکیان. قاموس فرانسوی (به ترکی عثمانی). p. ۴۹۱.

[Tarih-i_Enderun-7] ۷٫۰ ^۷٫۱ Hafız Hızır İlyas, ‎Cahit Kayra (1987). Tarih-i Enderun, Letaif-i Enderun (به ترکی استانبولی).

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]