قلابدارها | |
---|---|
گیاه قلابدار هینانوس | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | آوندداران |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
راسته: | میخکسانان |
تیره: | قلابداریان پلنچن. ex والپ.[۱] |
گونهها | |
متن را ببینید. | |
مترادف | |
قلابدارها (نام علمی: Ancistrocladus)، یک سرده از گیاهان بالارونده چوبی از خانواده تکتبار قلابداریان (Ancistrocladaceae) است. شاخهها با تافتن ساقههای دیگر یا با نوک قلابدار بالا میروند.[۳] آنها در مناطق مدارگان دنیای قدیم یافت میشوند.
سیستم ایپیجی دوم (APG II)، در سال ۲۰۰۳ (بدون تغییر نسبت به سیستم ایپیجی (APG)، ۱۹۹۸)، نیز این خانواده را شناسایی کرده و آن را به راسته میخکسانان در تبار دولپهایهای نو اختصاص میدهد.
شواهد مولکولی و زیستشیمی اخیر (به وبسایت AP مراجعه کنید) نشان میدهد که آرایههای گوشتخوار در راسته میخکسانان (خانوادههای ژالهپوشان و گیاهپارچها و گونههای ژالهپوش پرتغالی و سهگونبرگ) همگی متعلق به یک تبار هستند.[نیازمند منبع]، این خانواده قلابداریان متعلق به همین تبار است، اگرچه گیاهان این خانواده گوشتخوار نیستند.[نیازمند منبع]
یک رابطه نزدیک بین این خانواده و خانواده جفتقلاببرگیان (حاوی گونه گوشتخوار سهگونبرگ) توسط گرده و ساختار دمبرگ مشابه پشتیبانی میشود. سیستم کرونکوئیست (Cronquist) ۱۹۸۱، خانواده را در ردیف بنفشهسانان (Violales) (به همراه جفتقلاببرگیان) قرار داد. سیستم تختاجان (Takhtajan system) خانواده را به راسته خود، قلابدارسانان (Ancistrocladales) قرار داد.
تنها سرده از خانواده قلابداریان، قلابدارها است که یک جنس کمتر شناختهشده از حدود ۲۰ گونه است. این گیاهان دیرینگرمسیری، بالارونده، تافتن هستند که در جنگلهای دشت تا زیرکوهی، مرطوب تا فصلی همیشهسبز یا جنگلهای باتلاقی یافت میشوند. ساقه کم شاخه و سمپودیال پیچیده (Sympodial branching) است و میتواند بیش از ۱۰ سانتیمتر قطر داشته باشد. در امتداد یک طرف با چنگکها (خارهای جانبی کوتاه و قلابدار، که از راسهای ساقه اصلاحشده تشکیل شدهاند)، در مقابل برگها به درخت متصل است. برگهای آنها در حالت رزت متراکم و همیشهسبز دیده میشود. آنها کامل هستند، دارای دمبرگ کوتاه و فاقد گوشوارک هستند. آنها دارای یک کرک ترشحکننده موم در حفرهها و غدد اپیدرمی در سطح محوری هستند. گلها کوچک با یک تاج بههم پیوسته هستند که بهصورت پولکپولک یا از درازا نورد شدهاند. میوه آن فندقی با کاسبرگ هلالی اغلب بالمانند است.
گونه قلابدارها بومی مناطق مدارگان آفریقا، شبهقاره هند و آسیای جنوبشرقی است.[۴]
علاقه علمی به این سرده بهطور قابلتوجهی افزایش یافتهاست، زیرا تاجپوش گیاهان بالارونده قلابدارها کاروپنسیس (Ancistrocladus korupensis) توسط موسسه ملی سرطان بهعنوان یک منبع بالقوه ضد ایدز مطرح شدهاست، زیرا روش بسیار مؤثر آن در برابر اچآیوی است.[۵]
این گیاه در کامرون کشف شد و پس از آن بهعنوان یک گونه جدید برای علم شناخته شد. ماده تشکیل دهنده آن میشلامین بی (michellamine B)، یک آلکالوئید ناپتیل ایزوکینولین استوژنیک، موجود در برگهای بالغ، اصل فعال است. همچنین کوروپنسامین ای (korupensamine E) یک داروی ضد مالاریای جدید است که از همین گیاه استخراج شدهاست.
قلابدارها ابرویاتوس (Ancistrocladus abbreviatus) در طب سنتی غنا برای درمان سرخک و تب استفاده شدهاست. ماده فعال آن انسیستروبروین دی (ancistrobrevine D) است که یک آلکالوئید استخراج شده از این گیاه است.
انسیستروکلین (Ancistrocline)، یک آلکالوئید مشتق شده از قلابدارها تکتوریوس (A. tectorius)، در برابر اسهال خونی استفاده میشود.
بسیاری از آلکالوئیدهای دیگر هنوز در گونههای دیگر یافت میشوند.
گونههای پذیرفته شده از جولای ۲۰۱۴:[۴]