لایهبندی (به انگلیسی: Stratification) جداسازی آب به صورت لایهای است. دو نوع اصلی لایهبندی آب، لایهبندی یکنواخت و لایهای است. لایهبندی لایهای در تمام حوضههای اقیانوسی رخ میدهد. لایههای لایهبندیشده به عنوان مانعی برای آمیختگی آب عمل میکنند که بر تبادل گرما، کربن، اکسیژن و دیگر مواد مغذی تأثیر میگذارد.[۱] به دلیل فراچاهش و فروچاهش، که هر دو بر اثر باد هستند، آمیختگی لایههای مختلف میتواند به ترتیب از طریق افزایش آب سرد غنی از مواد مغذی و آب گرم رخ دهد. بهطور کلی، لایهها بر اساس چگالی آب هستند: سنگینتر و در نتیجه متراکمتر، آب در زیر آب سبکتر است که نشاندهنده یک لایهبندی پایدار است.
لایهبندی در چندین نوع آب مانند اقیانوسها، دریاچهها، مصبها، غارهای پرآب، سفرههای زیرزمینی و برخی رودخانهها رخ میدهد.
لایهبندی اقیانوسی، جداسازی طبیعی آب اقیانوس به لایههای افقی بر اساس چگالی است و در تمام حوضههای اقیانوسی رخ میدهد. آب متراکمتر زیر آب سبکتر است که نشاندهنده یک لایهبندی پایدار است. پیکنوکلین لایهای است که سرعت تغییر چگالی در آن بیشتر است.