لریسترون

لریسترون
داده‌های بالینی
نام‌های دیگرF-0930-RS
کد ATC
  • None
شناسه‌ها
  • 1-Benzyl-2-piperazin-1-yl-1H-benzimidazole
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC18H20N4
جرم مولی۲۹۲٫۳۸۶ g·mol−1
  • InChI=1S/C18H20N4/c1-2-6-15(7-3-1)14-22-17-9-5-4-8-16(17)20-18(22)21-12-10-19-11-13-21/h1-9,19H,10-14H2 ✔Y
  • Key:PWWDCRQZITYKDV-UHFFFAOYSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

لریسترون (انگلیسی: Lerisetron) دارویی است که به عنوان یک آنتاگونیست در گیرنده 5-HT3 عمل میکند.[۱] این دارو یک ضد تهوع قوی است[۲][۳] و در آزمایش های بالینی برای درمان تهوع مرتبط با شیمی درمانی سرطان قرار داشت.[۴]


منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Orjales A, Mosquera R, Labeaga L, Rodes R (February 1997). "New 2-piperazinylbenzimidazole derivatives as 5-HT3 antagonists. Synthesis and pharmacological evaluation". Journal of Medicinal Chemistry. 40 (4): 586–93. doi:10.1021/jm960442e. PMID 9046349.
  2. ↑ Gomez-de-Segura IA, Grande AG, De Miguel E (1998). "Antiemetic effects of Lerisetron in radiation-induced emesis in the dog". Acta Oncologica. 37 (7–8): 759–63. doi:10.1080/028418698430160. PMID 10050999.
  3. ↑ Cooper M, Sologuren A, Valiente R, Smith J (2002). "Effects of lerisetron, a new 5-HT3 receptor antagonist, on ipecacuanha-induced emesis in healthy volunteers". Arzneimittel-Forschung. 52 (9): 689–94. doi:10.1055/s-0031-1299952. PMID 12404884. S2CID 24423582.
  4. ↑ Huckle R (July 2003). "Lerisetron. FAES". Current Opinion in Investigational Drugs. 4 (7): 874–7. PMID 14619411.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لریسترون موجود است.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.