لوسی‌ین تنی‌یر
لوسی‌ین تنی‌یر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳ مهٔ ۱۸۹۳ مو سنتنیان، فرانسه |
| درگذشت | ۶ دسامبر ۱۹۵۴ (۶۱ سال) مون‌پلیه، فرانسه |
| دوره | قرن بیستم |
| مکتب | ساختارگرایی |
علایق اصلی | زبان‌شناسی، نحو |
ایده‌های چشمگیر | دستور وابستگی، ظرفیت |
تأثیرگرفته از | |
تأثیرگذار بر | |
لوسی‌ین تنی‌یر (به فرانسوی: Lucien Tesniere) (زاده ۱۳ مه ۱۸۹۳ – مرگ ۶ دسامبر ۱۹۵۴) زبان‌شناس فرانسوی و پایه‌گذار دستور وابستگی بود. او از اعضای مکتب پراگ به شمار می‌رفت.
دستور وابستگی
[ویرایش]مبانی نظری دستور وابستگی را تنی‌یر نخستین بار در کتاب کم‌حجمی با عنوان «گفتارهایی در نحو ساختاری» (۱۹۵۳) معرفی کرد. شرح مفصل این نظریه در سال ۱۹۵۹ پس از مرگ تنی‌یر در کتاب دیگر او با عنوان «مبانی نحو ساختاری» منتشر شد. این نظریه در اروپا و به ویژه در فرانسه، آلمان و روسیه مورد استقبال زبان‌شناسان قرار گرفت و به تدریج مبدل به یکی از مهم‌ترین نظریه‌های نحو در کار تدوین دستور زبان‌های گوناگون و نیز آموزش زبان به خارجی‌ها شد.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- مکتب پراگ
- آندره مارتینه
- ویلم ماتسیوس
- رومن یاکوبسن
- آنتوان مارتی
- نیکولای تروبتسکوی
- دستور وابستگی
- ظرفیت (زبان‌شناسی)
- ظرفیت فعل
پانویس
[ویرایش]- ↑ طبیب‌زاده، ۱۳۸۵، صص ۲۴–۲۳
منابع
[ویرایش]- ویکی‌پدیای انگلیسی
- سورن، پیتر (۱۳۸۸) «مکاتب زبان‌شناسی نوین در غرب»، ترجمه علی‌محمد حق‌شناس، تهران: انتشارات سمت، صفحات ۲۱۶ تا ۲۱۸
- طبیب‌زاده، امید (۱۳۸۵)، «ظرفیت فعل و ساخت‌های بنیادین جمله در فارسی امروز: پژوهشی بر اساس نظریه دستور وابستگی»، تهران: نشر مرکز