لونوخود ۲

لونوخود ۲
مدل ماه نورد لونوخود ۲
گونه مأموریتماه نورد
شناسهٔ کوسپار1973-001A
ویژگی‌های فضاپیما
جرم خشک۸۴۰ کیلوگرم (۱٬۸۵۰ پوند) (rover only)
آغاز مأموریت
تاریخ راه‌اندازیJanuary 11, 1973, 06:55:38 (1973-01-11UTC06:55:38Z) UTC
موشکProton-K/D
سایت پرتابBaikonur 81/23
پایان مأموریت
واپسین تماس۲۵ نوامبر ۲۰۲۴&#۱۶۰;(۱۹۷۳-۰۵-۱۲)
سطح‌نورد Lunar
اجزای فضاپیماRover
تاریخ فرود۱۵ ژانویه ۱۹۷۳
 


لونوخود ۲ (روسی: Луноход-2 ("Moonwalker ۲")، که همچنین به نام Аппарат ۸ЕЛ № ۲۰۴ ("دستگاه 8EL شماره ۲۰۴")) شناخته می‌شود، دومین ماه نورد بدون سرنشین بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی به عنوان بخشی از پروژه لونوخود بود که بر ماه فرود آمدند.

ماه نورد و زیرسیستم‌های لونوخود ۲

[ویرایش]
جزئیات چرخ‌های لونوخود
طرح مأموریت لونوخود

ارتفاع این ماه نورد ۱۳۵ سانتی‌متر (۴ فوت و ۵ اینچ) و وزن آن ۸۴۰ کیلوگرم (۱۸۵۰ پوند) بود. حدود ۱۷۰ سانتی‌متر (۵ فوت و ۷ اینچ) طول و ۱۶۰ سانتی‌متر (۵ فوت و ۳ اینچ) عرض و دارای هشت چرخ با سیستم تعلیق مستقل، موتور الکتریکی و ترمز بود.

نتایج

[ویرایش]
مسافت‌های رانندگی توسط مریخ نوردها در مریخ و ماه.

لونوخود ۲ حدود ۴ ماه کار کرد و برآورد اولیه این بود که ۳۷ کیلومتر (۲۳ مایل) سطح ماه را پوشش خواهد داد، از جمله مناطق مرتفع تپه ای و رودخانه‌ها، و ۸۶ تصویر پانوراما و بیش از ۸۰۰۰۰ تصویر تلویزیونی ارسال کرد.[۱][۲][۳]

وضعیت فعلی

[ویرایش]
تصویر مدارگرد شناسایی ماه از لونوخود ۲ و مسیرهای آن. فلش سفید بزرگ نشان‌دهنده مریخ نورد، فلش‌های سفید کوچکتر مسیرهای مریخ نورد را نشان می‌دهد، و فلش سیاه نشان‌دهنده دهانه‌ای است که بار کشنده غبار ماه خود را از آنجا برداشته است.[۴]

لونوخود ۲ همچنان توسط آزمایش فاصله‌سنجی لیزری قمری شناسایی می‌شود و موقعیت آن به دقت زیر متر مشخص است.[۵] در ۱۷ مارس ۲۰۱۰، فیل استوک از دانشگاه غربی انتاریو اعلام کرد که لونوخود ۲ را در تصاویر مدارگرد شناسایی ماه ناسا ( LRO) پیدا کرده‌است،[۶][۷][۸] اما تصاویر بعدی نشان داد که شناسایی اولیه نادرست می‌باشد. نقطه شناسایی شده، علامتی در مسیرهای ماه نورد نزدیک انتهای مسیر بود، که هنگام چرخش لونوخود۲ ایجاد شده بود، و تیم LRO LROC مکان صحیح ماه نورد را در مارس ۲۰۱۲ شناسایی کرد.[۲][۹] تصاویر عالی لونوخود ۲ از LROC توسط مارک رابینسون در سایت SESE ASU منتشر شد.[۱۰]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Andrew Chaikin (March 1, 2004). "The Other Moon Landings". Air & Space/Smithsonian. Retrieved May 25, 2013.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Lewis Page (March 16, 2012). "New NASA snap of game developer's electric cart FOUND ON MOON: Probe in low pass over Garriott's radioactive tub-rover". The Register. Retrieved May 25, 2013.
  3. ↑ "Lunokhod 2 Revisited". NASA. March 13, 2012. Archived from the original on 15 December 2013. Retrieved May 25, 2013.
  4. ↑ Page, Lewis (March 17, 2010). "Game developer's lost electric buggy found on moon". The Register. Retrieved May 31, 2018.
  5. ↑ "Lunar Geophysics, Geodesy, and Dynamics" (PDF). ilrs.gsfc.nasa.gov. Retrieved February 6, 2008.
  6. ↑ "Russian Lunar Rover Found: 37-Year-Old Space Mystery Solved". Science Daily. Retrieved March 17, 2010.
  7. ↑ David, Leonard (March 18, 2010). "NASA Lunar Orbiter Spots Old Soviet Moon Landers". Retrieved May 31, 2018. Space.com.
  8. ↑ Chang, Kenneth (March 20, 2010). "After 17 Years, a Glimpse of a Lunar Purchase". New York Times. Retrieved April 1, 2010. Richard A. Garriott has finally seen the item he bought 17 years ago for $68,500.
  9. ↑ NASA, LROC Coordinates of Robotic Spacecraft 2013 بایگانی‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۲۲ توسط Wayback Machine, Update September 25, 2013. Retrieved May 31, 2018.
  10. ↑ Mark Robinson, "Lunokhod 2 Revisited", LROC, SSE, Arizona State University. Retrieved May 31, 2018.

پیوند به بیرون

[ویرایش]