لیمس ژرمنی (Limes Germanicus) نامی است که در دوران مدرن به خط استحکامات مرزی یا لیمس داده میشود که استانهای روم باستان ژرمانیای کوچک، ژرمانیای بزرگ و ریشیه را محدود و امپراتوری روم و قبایل سرکش ژرمنی از سالهای ۸۳ تا حدود ۲۶۰ پس از میلاد را تقسیم میکرد. لیمز یا از یک مرز طبیعی مانند رودخانه یا معمولاً از یک کرانه خاکی و خندق با یک کاخ چوبی و برجهای دیدهبانی در فواصل زمانی استفاده میکرد. سیستمی از دژهای مرتبط در پشت لیمز ساخته میشد.