دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Cytomel, Tertroxin, others |
AHFS/Drugs.com | monograph |
مدلاین پلاس | a682462 |
دادهها |
|
روش مصرف دارو | خوراکی، تزریق وریدی |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
پیوند پروتئینی | ۹۹٫۷٪ |
نیمهعمر حذف | ۲٫۵ روز |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
لیگاند بانک داده پروتئین | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.000.203 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C15H11I3NNaO4 |
جرم مولی | ۶۷۲٫۹۵۹ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
لیوتیرونین(به انگلیسی: Liothyronine) یکی از شکلهای تولید شده از ترییدوتیرونین(T۳) است که نوعی هورمون تیروئیدی است.[۱] این دارو بیشتر برای درمان کمکاری تیروئید و Myxedema coma استفاده میشود.[۱] این دارو به صورت خوراکی یا تزریق داخل وریدی تجویز میشود.[۱]
در صورت مصرف بیش از حد دارو ممکن است عوارض جانبی ایجاد شود[۱] که شامل کاهش وزن، تب، سردرد، اضطراب، مشکلات خواب، آریتمی قلبی، و نارسایی قلبی است.[۱] استفاده در دوران بارداری و شیردهی بهطور کلی بی خطر است.[۲][۳] آزمایشات منظم خون برای اطمینان از مناسب بودن دوز مصرفی توصیه میشود.[۱]
لیوتیرونین در سال ۱۹۵۶ برای استفاده پزشکی تأیید شد.[۱] همکنون به عنوان یک داروی ژنریک موجود است.[۴] در سال ۲۰۱۷، این دارو با بیش از ۳ میلیون نسخه ۱۹۳امین داروی رایج در ایالات متحده بود.[۵][۶]
<ref>
نامعتبر؛ نام «AHFS2019» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).