ماتورین وایسیه لاکروز | |
---|---|
زادهٔ | ۴ دسامبر ۱۶۶۱ |
درگذشت | ۲۱ مهٔ ۱۷۳۹ (۷۷ سال) |
ملیت | فرانسوی |
کار علمی | |
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری | مطالعات خاورشناسی |
ماتورینوس وایسیه لا کروز (به فرانسوی: Maturinus Veyssière La Croze) (۴ دسامبر ۱۶۶۱، نانت - ۲۱ مه ۱۷۳۹) در سالهای اولیه زندگی خود یک مورخ بندیکتی و خاورشناس فرانسوی بود. بعدها، به عنوان یک پروتستان، کتابدار سلطنتی و استاد ارمنیشناس دانشگاه برلین شد.
او اولین تحصیلات خود را نزد پدرش که صاحب یک کتابخانه خصوصی بود، دریافت کرد. در سال ۱۶۷۷ خانواده او دچار مشکلات مالی شدند و او در سَن فلوران دو سامور کارآموز شد. او الهیات را در لمان تحصیل کرد و تا سال ۱۶۸۲ یک بندیکتین در صومعه سن ژرمن دو پر در پاریس بود. در سال ۱۶۹۶ با پیشوای خود دچار اختلاف شد و به بازل گریخت و در آنجا از استادان اصلاح طلب سوئیسی پیتر ورنفلز و جی. باکستورف حمایت شد و به کلیسای اصلاح شده گروید. یک سال بعد، او کتابدار سلطنتی پروس در برلین شد. او همچنین معلم تعدادی از اعضای خانواده سلطنتی بود. از سال ۱۷۲۵ او همچنین استاد فلسفه در کالج فرانسوی در برلین بود. او بسیاری از آثار منتشر نشده و یک کتابخانه خصوصی قابل توجه از خود به جای گذاشت. او علاوه بر فرانسه به زبانهای لاتین، آلمانی، ارمنی و برخی از زبانهای سامی و اسلاوی صحبت میکرد. از جمله آثار منتشرنشده او، چهار فرهنگ لغت به زبانهای قبطی، ارمنی، اسلاوی و سُریانی بود.
آثار او عبارتند از دفاع از نویسندگان اولیه علیه جی هاردونیوس (۱۷۰۸)، تاریخ مسیحیت در هند (۱۷۲۴)، تاریخ مسیحیت در اتیوپی و ارمنستان (۱۷۳۹)،[۱] و فرهنگ لغت قبطی - لاتین.[۲]