مادان موهان مالاویا | |
---|---|
رئیس کنگره ملی هند | |
دوره مسئولیت ۱۹۰۹–۱۹۱۰ | |
پس از | راش بهاری گوش |
پیش از | ویلیام ودربورن |
دوره مسئولیت ۱۹۱۸ | |
پس از | آنی بسانت |
پیش از | سید حسن امام |
دوره مسئولیت ۱۹۳۲–۱۹۳۳ | |
پس از | ولابای پاتل |
پیش از | نلی سنگوپتا |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۲۵ دسامبر ۱۸۶۱ اللهآباد، استان شمال غرب، هند بریتانیا (اللهآباد، اوتار پرادش، هند کنونی) |
درگذشته | ۱۲ نوامبر ۱۹۴۶ (۸۴ سال) اللهآباد، استانهای متحد، هند بریتانیا (اللهآباد، اوتار پرادش، هند کنونی) |
حزب سیاسی | کنگره ملی هند |
همسر(ان) | کوماری کوندان دوی مالاویا |
فرزندان | ۶ |
محل تحصیل | دانشگاه کلکته (لیسانس) |
تخصص | مربی، سیاستمدار، روزنامهنگار، حقوقدان |
جایزهها | بهارات راتنا (۲۰۱۵) (پس از مرگ) |
مادان موهان مالاویا (به هندی: मदनमोहन मालवीय) (۲۵ دسامبر ۱۸۶۱ – ۱۲ نوامبر ۱۹۴۶) محقق، اصلاح طلب و سیاستمدار هندی بود که برای چهار دوره رئیس کنگره ملی هند و در جنبش استقلالطلبی هند نقش مهمی داشت.'[۱]
مالاویا تلاش کرد تا آموزش مدرن را در بین هندیان ارتقا بخشد و سرانجام در سال ۱۹۱۶، دانشگاه هندوی بنارس (BHU) را در بنارس تأسیس کرد، که با داشتن بیش از ۴۰٬۰۰۰ دانشجو در رشتههای هنر، تجارت، علوم، مهندسی، زبانی، پزشکی، کشاورزی، هنرهای نمایشی، حقوق و فناوری از سراسر جهان، بزرگترین دانشگاه مسکونی در آسیا و یکی از بزرگترین دانشگاههای جهان است.[۲]