مارالان (مرالان) یکی از محلههای تاریخی شهر تبریز است که در سمت جنوب شرقی این شهر واقع شدهاست. این محله از سمت شمال به محلهٔ خیابان، از سمت جنوب به تپههای یانیق، از سمت شرق به باغات محلهٔ خیابان و تپههای چاچاداغ و از سمت غرب به محلهٔ نوبر محدود شدهاست. محلهٔ مارالان به وسیلهٔ بلوار آزادی به مناطق شرقی و غربی تبریز مرتبط میشود.[۱]
زیارتگاه ننهمریم که از زیارتگاههای ارامنهٔ تبریز است و قدمت آن به اوایل دورهٔ قاجار میرسد، در مارالان واقع شدهاست. این مکان تقریبا در اواسط محله مارالان قرار دارد و مشهور به کوی مریم ننه است. پیشتر اکثر ساکنان مارالان به قالیبافی اشتغال داشتهاند و کارگاههای متعدد قالیبافی در جایجای آن وجود داشتهاست. قناتهای تاجرباشی، قورچیباشی و نایبالسلطنه در این محله واقع شدهاند.[۲]
خاطرنشان میگردد نام اصلی روستای سهلان، ساغالان است.
کوی استادان وکوی دانشگاه از مدرنترین کویهای شهر تبریز در این محله قرار دارد. محله غیاث از قدیمیترین کویهای محلهٔ مارالان است که اغلب بهعنوان محلهای کوچک شناخته میشود. از دیگر کویهای قدیمی و معروف این محله میتوان به ارمنی دونن، نو اوستی، چوپور میدانی، چارچی(چهار سوق)، بابا امین، شور گؤل، قازان داغی، حاج کاظم باغی، قاپیچی باغی، حاج خیرالله، و مریم ننه اشاره کرد.[۴]
نادر میرزا این محله را مرالان خوانده و آن را از بخشهای محلهٔ خیابان دانسته و دربارهٔ آن مینویسد:
کویی است به جنوب شهر و مایل به مشرق است. هوایی نیک و آبی فراوان و بساتین خوب دارد و جزء خیابان شمردهاند.