ماژول چند-تراشهای (MCM) (به انگلیسی: multi-chip module) بهطور کلی یک مونتاژ الکترونیکی (مانند یک بسته با تعدادی از پایانه رسانا یا «پایهها») است که در آن چند مدار یکپارچه (آیسیها یا "تراشه")، نیمرسانا دای و/یا سایر اجزای گسسته یکپارچه شدهاند، معمولاً بر روی یک زیرلایه یکدست، به طوری که در هنگام استفاده میتوان آن را مانند یک IC بزرگتر در نظر گرفت.[۱] اصطلاحات دیگر برای بستهبندی MCM عبارتند از «ادغام ناهمگن» یا «مدار مجتمع هایبرید».[۲] مزیت استفاده از بستهبندی MCM این است که به تولیدکننده اجازه میدهد تا از مولفههای متعدد برای پودمانگی و/یا بهبود عملکرد نسبت به رویکرد آیسی یکپارچه معمولی استفاده کند.
ماژولهای چند تراشه ای بسته به پیچیدگی و نگرش توسعه طراحانشان به اشکال مختلفی عرضه میشوند. اینها میتوانند از استفاده از آی سیهای از پیش بستهبندی شده روی یک برد مدار چاپی کوچک (PCB) به منظور تقلید از طرحپایه (به انگلیسی: footprint) بسته از یک بسته تراشه موجود تا بستههای تراشه کاملاً سفارشی که تعداد زیادی از دایهای تراشه را روی یک زیرلایه میانهابِندش (به انگلیسی: interconnection) با چگالی بالا (HDI) یکپارچهسازی میکنند، متغیر باشد. زیرلایه MCM مونتاژشده نهایی ممکن است به یکی از روشهای زیر انجام شود:
آی سیهایی که بسته MCM را تشکیل میدهند ممکن است:
یک پیشرفت نسبتاً جدید در فناوری MCM به اصطلاح بسته «پشته-تراشه» است.[۵] برخی از آی سیها، به ویژه حافظهها، هنگامی که چندین بار در سیستمها استفاده میشوند، دارای پایههای بسیار مشابه یا یکسان هستند. یک زیرلایه با طراحی دقیق میتواند به این دایها اجازه دهد تا در یک پیکربندی عمودی روی هم چیده شوند و ردپایه (به انگلیسی: footprint) امسیام حاصل را بسیار کوچکتر کند (البته به قیمت یک تراشه ضخیمتر یا بلندتر). از آنجایی که مساحت اغلب بیشتر در طرحهای الکترونیکی مینیاتوری برتر است، پشته-تراشه یک گزینه جذاب در بسیاری از کاربردها مانند تلفنهای همراه و دستیارهای دیجیتال شخصی (PDA) است. با استفاده از یک مدار مجتمع سه بعدی و یک فرایند نازکسازی، میتوان ده دای را روی هم قرار داد تا یک کارت حافظه SD با ظرفیت بالا ایجاد شود.[۶] این تکنیک همچنین میتواند برای حافظه با پهنایباند بالا استفاده شود.
راه ممکن برای افزایش عملکرد انتقال داده در پشته-تراشه استفاده از شبکههای درون تراشه بیسیم (WiNoC) است.[۷]