مایک بوست

مایک بوست
عضو رتبه‌دار کمیته امور کهنه‌سربازان خانه نمایندگان
آغاز به کار
۳ ژانویه ۲۰۲۱
پس ازفیل رو
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از ایلینوی حوزهٔ 12م
آغاز به کار
۳ ژانویه ۲۰۱۵
پس ازویلیام انیرت
عضو مجلس نمایندگان ایلینوی
از حوزهٔ ۱۱۵م
دوره مسئولیت
۱۱ ژانویه ۱۹۹۵ – ۲ ژانویه ۲۰۱۵
پس ازجرالد هاوکینز[۱]
پیش ازTerri Bryant
اطلاعات شخصی
زاده
Michael Joseph Bost

۳۰ دسامبر ۱۹۶۰ ‏(۶۳ سال)
مورفیس‌بورو، ایلینوی، U.S.
حزب سیاسیجمهوری‌خواه
همسر(ان)تریسی بوست (ا. ۱۹۸۰)
فرزندان۳
وبگاه
خدمات نظامی
خدمت/شاخه تفنگداران دریایی ایالات متحده
سال‌های خدمت۱۹۷۹–۱۹۸۲
حرفه آتش‌نشانی
ادارهاداره آتشنشانی مورفیس‌بورو
سال‌های خدمت۱۹۹۳–۲۰۱۵

مایکل جوزف بوست (Michael Joseph Bost) (متولد ۳۰ دسامبر ۱۹۶۰)،‏[۲] سیاستمدار آمریکایی است. بوست به‌عنوان عضو حزب جمهوری‌خواه، از سال ۲۰۱۵ به این‌طرف از حوزه انتخابیهٔ دوازدهم ایلینوی در مجلس نمایندگان ایالات متحده خدمت می‌کند. بوست از سال ۱۹۹۵ تا سال ۲۰۱۵، عضو مجلس نمایندگان ایلینوی به نمایندگی از حوزه انتخابیهٔ یازدهم بود. قبل از اشغال سمت انتخابی، مأمور آتش‌نشان بود.

اوایل زندگی و حرفه

[ویرایش]

بوست با عقیده باپتیست بزرگ شد[۳] و از دبیرستان مورفیس‌بورو فارغ شد.[۴] وی در یک برنامه آکادمی آتش‌نشانی که توسط دانشگاه ایلینوی ارائه شده بود، شرکت کرد و بعدها مأمور آتش‌نشانی شد. بوست مدرک کالج را تکمیل نکرد. از سال ۱۹۷۹ تا سال ۱۹۸۲ در سپاه تفنگداران نیروی دریایی خدمت کرد.[۵]

وی مدت ده سال بازرگانی حمل و نقل خانواده خود را اداره می‌کرد. از سال ۱۹۸۹ به این‌طرف بوست و همسرش، تریسی، مالکین سالن زیبایی کاخ سفید مورفیس‌بورو هستند و آن را اداره می‌نمایند.[۶]

بوست از سال ۱۹۸۴ تا سال ۱۹۸۸ عضو هیئت شهرک جکسون، از سال ۱۹۸۹ تا سال ۱۹۹۲ خزانه‌دار شهرک مورفیس‌بورو و از سال ۱۹۹۳ تا سال ۱۹۹۵ الی انتخابش در مجلس نمایندگان ایلینوی، متولی شهرک مورفیس‌بورو بود.

مجلس قانون‌گذاری ایالتی ایلینوی

[ویرایش]

بوست برای نخستین بار در ماه نوامبر سال ۱۹۹۴ در مجلس نمایندگان ایلینوی انتخاب شد و در نخستین کمپین خود در سال ۱۹۹۲ بازنده شد. در کمپین سال ۱۹۹۴ خود در مقابل جرالد هاوکینز، نماینده آن زمان، توسط روزنامهٔ شیکاگو تریبیون مورد حمایت قرار گرفت.

در جریان انتخابات‌های مقدماتی ریاست‌جمهوری حزب جمهوری‌خواه سال ۲۰۰۸، بوست به‌عنوان رئیس حوزهٔ انتخابیهٔ کنگره برای حوزهٔ انتخابیهٔ دوازدهم کنگره در کمپین ریاست‌جمهوری فرد تامپسون، سناتور پیشین ایالات متحده کار کرد.[۷]

کمیته‌ها

[ویرایش]

بوست در کمیته‌های مجلس قانون‌گذاری ایالتی ذیل خدمت کرد:[۸]

  • کمیتهٔ تخصیص بودجه
  • کمیتهٔ زیست‌فناوری
  • کمیتهٔ تحصیلات عالی
  • کمیتهٔ خدمات عام‌المنفعه

مجلس نمایندگان ایالات متحده

[ویرایش]

انتخابات‌ها

[ویرایش]

سال ۲۰۱۴

[ویرایش]

بوست در انتخابات سال ۲۰۱۴ از حوزهٔ انتخابیهٔ دوازدهم کنگره ایلینوی کاندید عضویت در کنگره ایالات متحده شد. در انتخابات مقدماتی حزب جمهوری‌خواهان رقیب نداشت و در انتخابات عمومی در برابر ویلیام انیارت عضو آن زمان کنگره قرار گرفت.[۹]

منطقهٔ عمدتاً کشاورزی حوزهٔ انتخابیهٔ دوازدهم ایلینوی، از نظر تاریخی متمایل به حزب دموکرات بود اما به حزب جمهوری‌خواهان گرایش داشت و در انتخابات سال ۲۰۱۲ اوباما نامزد حزب دموکرات تنها ۲ درصد آرای این حوزه را بدست آورد. ویلیم انیارت از این‌که دانشجوی سال اول دانشگاه بود، در رقابت بر سر کرسی آسیب‌پذیر محسوب می‌شد. به علاوه، پت کوین، فرماندار دموکرات که در سال ۲۰۱۴ مجدداً کاندید شد، در منطقه از شهرت خوبی برخوردار نبود. گزارش سیاسی کوک این رقابت را «شیر یا خط» ارزیابی کرد و روزنامه نشنال ژورنال این منطقه را در جایگاه بیست و یکمین منطقهٔ درجه‌بندی کرد که به احتمال زیاد در انتخابات سال ۲۰۱۴ به حزب جمهوری‌خواه برگردد.[۱۰][۱۱]

بوست در یک مصاحبه رادیویی گفت: برخی از دانشمندان به تغییرات اقلیمی زاده انسان باور دارند در حالی‌که سایر دانشمندان به این باور نیستند.[۱۲]

بوست گفت او به‌خاطری کاندید شده‌است که «دولت فدرال هر کاری را که اکنون انجام می‌دهد، از اساس خراب کرده‌است». وی گفت: قصد دارد برای افزایش شغل و اصلاحات مهاجرت مبارزه نماید.[۱۳] بوست در بیش از دوازده مناظره انیارت را به چالش کشید.[۱۴]

بورس از حمایت اتاق بازرگانی ایلینوی برخوردار بود.[۱۵]

بوست با کسب ۵۳ درصد آرا در مقابل ۴۲ درصد آرای انیارت و ۶ درصد آرای پائولا برادشاوِ، در انتخابات پیروز شد.[۱۶] وی در اصل با تسلط بر آرای مناطق حوزهٔ خارج از حومهٔ سنت لوئیس برنده شد و آرای تمامی ۱۲ شهرستان حوزهٔ انتخابیه به استثنای سه حوزه را از آن خود کرد.[۱۷] از کاندیداتوری موفقیت آمیزٔ بروس رانر برای سمت فرمانداری استفاده کرد؛ رانر آرای تمامی شهرستان‌های شامل حوزهٔ انتخابیه را با خود داشت.

بوست پس از انتخابش در مجلس، گفت نمی‌خواهد اقامت‌گاه دومی بدست آورد، بلکه تا زمانی‌که در واشینگتن است در دفتر خود خواب می‌کند.

۲۰۱۶

[ویرایش]

بوست در انتخابات سال ۲۰۱۶ مجدداً کاندید شد. در انتخابات مقدماتی حزب جمهوری‌خواه رقیب نداشت و در انتخابات عمومی در مقابل سی.چی. باریکویک از حزب دموکرات و پائولا برداشاو، کاندید حزب سبزها قرار گرفت.[۱۸] بوست با کسب ۵۴ درصد آرا پیروز انتخابات عمومی ۸ نوامبر شد.[۱۹]

بوست توسط انجمن آموزشی ایلینوی که بزرگترین اتحادیه کارگری در ایلینوی است، حمایت شد. این اتحادیه در اعلامیهٔ پشتیبانی خود از بوست، بوست را «با سابقه قوی در حمایت از آموزش دولتی در مترو شرقی و ایلینوی جنوبی» ذکر کرد.[۲۰]

۲۰۱۸

[ویرایش]

بوست برای انتخاب مجدد در انتخابات سال ۲۰۱۸ کاندید شد. در انتخابات مقدماتی حزب جمهوری‌خواه، با کسب ۸۳٫۵ درصد آرا، پرستون نیلسون رقیب را شکست داد. در انتخابات عمومی، با کسب ۵۱٫۸ درصد آرا در مقابل ۴۵٫۲ درصد آرای برندان کلی، نامزد حزب دموکرات وی را شکست داد. رندل اکسیر، کاندید حزب سبزها ۳ درصد آرا را بدست آورد.[۲۱]

دورهٔ تصدی

[ویرایش]

بوست در ۶ ژانویه سال ۲۰۱۵ سوگند وفاداری یاد کرد.[۲۲]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Final Illinois House Endorsements". Chicago Tribune. October 21, 1994. Archived from the original on 4 March 2014. Retrieved May 22, 2014.
  2. ↑ "BOST, Mike". Biographical Directory of the United States Congress; retrieved April 2, 2015.
  3. ↑ "Illinois-12: Mike Bost (R)". NationalJournal.com. Retrieved March 16, 2015.
  4. ↑ Moser, Whet (May 31, 2012). "The Politics of Mike Bost's Pension Rant: Upstate, Downstate". Chicago Magazine. Archived from the original on 20 September 2020. Retrieved August 21, 2014.
  5. ↑ "Representative Mike Bost (R)". Illinois General Assembly. Retrieved August 21, 2014.
  6. ↑ Vaughn, Lindsey Rae (July 10, 2014). "Candidate makes stops in Union County". Gazette-Democrat. Retrieved July 11, 2014.[پیوند مرده]
  7. ↑ Peters, Gerhard; Woolley, John T., eds. (November 8, 2007). "Press Release: Thompson Campaign Announces Illinois Leadership Team". The American Presidency Project. University of California, Santa Barbara. Archived from the original on 20 August 2021. Retrieved August 20, 2021.
  8. ↑ "Representative Mike Bost (R)". Illinois General Assembly. Retrieved July 11, 2014.
  9. ↑ McDermott, Kevin (March 26, 2014). "Paper-flinging Illinois candidate Mike Bost being highlighted by national Republicans". St. Louis Post-Dispatch. Retrieved May 22, 2014.
  10. ↑ Wicklander, Carl (March 2, 2014). "Large Percentage of Undecided Voters in IL-12 Leaves Election a Toss-Up". Independent Voter Network. Retrieved May 22, 2014.
  11. ↑ "Pat Quinn Could be Drag on Illinois Democrats". August 20, 2014.
  12. ↑ "Illinois' 12th District Contenders Highlight Differences". News.stlpublicradio.org. October 16, 2014. Retrieved March 16, 2015.
  13. ↑ Hale, Caleb (July 27, 2013). "Murphysboro state legislator says it's time". The Southern. Retrieved May 22, 2014.
  14. ↑ Wicklander, Carl (July 14, 2014). "Ill. GOP Hopeful Mike Bost Forms Small Business Coalition to Compete in CD-12". Independent Voter News. Retrieved August 21, 2014.
  15. ↑ Grimm, Nathan (August 7, 2014). "Illinois Chamber endorses Bost for representative". The Telegraph. Archived from the original on October 20, 2014. Retrieved October 14, 2014.{{cite news}}: نگهداری یادکرد:پیوند نامناسب (link)
  16. ↑ "Illinois Election Results". New York Times. Retrieved April 8, 2016.
  17. ↑ "Illinois House results -- 2014 Election Center -- Elections and Politics from CNN.com". CNN (به انگلیسی). Retrieved August 13, 2018.
  18. ↑ Croessman, John (March 29, 2016). "Baricevic challenges Mike Bost". Benton Evening News. Retrieved April 26, 2016.[پیوند مرده]
  19. ↑ Wall, Tobias (November 8, 2016). "Bost holds off Baricevic, Bradshaw in 12th Congressional District". Belleville News-Democrat. Retrieved November 11, 2016.
  20. ↑ Davenport, Cory. "U.S. Congressman Mike Bost accepts teachers' union endorsement". River Bender. Retrieved October 20, 2016.
  21. ↑ "Mike Bost". Ballotpedia. Retrieved November 29, 2018.
  22. ↑ Raasch, Chuck (January 6, 2015). "Mike Bost sworn in as area's only new U.S. House member". St. Louis Post-Dispatch. Retrieved April 8, 2016.

پیوند به بیرون

[ویرایش]