محمّد مختاری | |
---|---|
![]() | |
زاده | ۱ اردیبهشت ۱۳۲۱۲۱ آوریل ۱۹۴۲ مشهد، ایران |
درگذشته | ۱۲ آذر ۱۳۷۷۳ دسامبر ۱۹۹۸ (۵۶ سال) تهران، ایران یکی از قربانیان قتلهای زنجیرهای |
آرامگاه | امامزاده طاهر (کرج) |
پیشه | شاعر، نویسنده، مترجم، منتقد ادبی و نظریهپرداز ادبی، منتقد فرهنگی، منتقد سیاسی |
ملیت | ایرانی |
همسر(ها) | مریم حسینزاده[۱] |
محمّد مختاری (۱ اردیبهشت ۱۳۲۱ – ۱۲ آذر ۱۳۷۷) شاعر، نویسنده، مترجم و منتقد چپگرای ایرانی و از فعالان کانون نویسندگان ایران بود.[۲]
مختاری در ۱ اردیبهشتِ ۱۳۲۱ در مشهد زاده شد و در ۱۲ آذر ۱۳۷۷ در ماجرای موسوم به قتلهای زنجیرهای کشته شد. وی، چندین سال در بنیاد شاهنامه، فعالیت داشت. از اعضای کانون نویسندگان ایران و همچنین عضو هیئت دبیران آن بود. او در پاییز ۱۳۷۷ ترور شد. مختاری، آثاری در بررسی آثار شاعران معاصر از جمله نیما یوشیج و منوچهر آتشی دارد. وی از دوستان دیرین محمد بیابانی، شاعر، نویسنده، منتقد ادبی و اسطورهشناس اهل بوشهر نیز بود.[۳] محمد مختاری برای نخستینبار، شعرهای پل سلان، شاعر آلمانی را به فارسی ترجمه کرد و دربارهاش نوشت.[۴]
محمد مختاری در روز پنجشنبه ۱۲ آذر ۱۳۷۷ پیش از غروب برای خرید از منزلش خارج شد و دیگر بازنگشت.[۴] تیمی از اعضای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران او را ربودند و به قتل رساندند. قتل او، محمدجعفر پوینده، داریوش فروهر و پروانه اسکندری، بخشی از ترورهای سیاسی بود که بعدها به قتلهای زنجیرهای معروف شد و مقامات وقت وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران در بیانیهای اعتراف کردند که این قتلها به دست عوامل این وزارتخانه صورت گرفتهاست.[۵]
سیدعلی خامنهای، رهبر حکومت جمهوری اسلامی، در یک سخنرانی عمومی گفت:
«محمد مختاری و محمدجعفر پوینده نویسندگانی شناختهشده نبودند که جمهوری اسلامی بخواهد برخوردی با آنها بکند.»
وی مدعی شد که قتلها با سناریویی خارجی برای ضربهزدن به نظام جمهوری اسلامی انجام گرفتند.[۱]
از مختاری دو فرزند به نامهای سیاوش و سهراب بهجا ماند که حاصل ازدواج وی با مریم حسینزاده است.[۵]