محمود حسینیزاد | |
---|---|
زاده | ۱۹ فروردین ۱۳۲۵ (۷۸ سال) فیروزکوه، تهران، ایران |
پیشه | مترجم، نویسنده، عضو هیئت داوری ادبیات |
زبان(ها) | فارسی |
ملیت | ایرانی |
شهروندی | ایران |
دوره | اواخر سدهٔ بیستم - اوائل سدهٔ بیست و یکم |
سبک نوشتاری | داستان کوتاه، نمایشنامه، رمان |
کار(های) برجسته |
|
جوایز |
محمود حسینیزاد (زاده ۱۹ فروردین ۱۳۲۵) نمایشنامهنویس، مترجم آثار آلمانی، داستاننویس، و منتقد ادبی ایرانی است.[۱][۲]
محمود حسینی زاد به همراه پترس مارکاریس - نویسندهٔ مطرح یونانی - و نوین کیشور - مؤسس انتشاراتی سیگال در کلکته - بهعنوان برگزیدگان مدال گوته در سال ۲۰۱۳ میلادی معرفی شدهاند.[۳][۴]
انستیتو گوته، او را به عنوان مهمترین مترجم ادبیات زبان آلمانی به فارسی در دوران معاصر معرفی کرده است.[۵]
کمیسیون انتخاب برگزیدگان مدال گوته دربارهٔ علت انتخاب و معرفی این نویسنده و مترجم ایرانی برای دریافت این مدال عنوان کردهاند:« محمود حسینیزاد با دقت و حساسیت راه را برای واژه هموار میسازد و امکان ارتباطهای شخصی و فرهنگی را فراهم میآورد. این مهم موجب میشود تا در هر دو کشور تفاهم دوجانبه بین انسانها برپا مانده و تقویت شود. امسال انستیتو گوته مدال گوته را به شخصیتهای برجستهای اعطا میکند که فصل مشترکشان علاقه و توجه آنها به زبان آلمانی و نقش آنها در برقراری ارتباط بین کشورشان و ادبیات و فرهنگ زبان آلمانی است.»
او همچنین برای نمایشنامهٔ«نهاده سر غریبانه به دیوار» در دانشکده هنرهای دراماتیک و برای نمایشنامه«تگرگ آمد امسال برسان مرگ» در جشنواره توس لوح تقدیر دریافت کردهاست.[۶]
محمود حسینی زاد فوق لیسانس علوم سیاسی خود را از دانشگاه مونیخ (LMU) دریافت کرد. همچنین دارای دیپلم زبان آلمانی میباشد. از سابقه فعالیتهای او میتوان به تدریس زبان آلمانی در دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت مدرس و دانشگاه آزاد اسلامی اشاره کرد.[۱] حسینیزاد علاوه بر نوشتن به نقاشی نیز میپردازد.[۷]
او همچنین همکاریهایی با صدا و سیما داشته [نیازمند منبع]. ویمترجم رسمی بوده[نیازمند منبع] و برای بعضی از نشریات (از جمله اعتماد، سینما و ادبیات، شهروند…) مقالههایی در حوزه نقد کتاب، فیلم و ادبیات زبان آلمانی مینویسد.
سریال زخم کاری به کارگردانی محمدحسین مهدویان بر اساس رمان«بیست زخم کاری» اوست، که خود به اقتباسی از نمایشنامهی مکبث اثر ویلیام شکسپیر نوشته شده است.
این مترجم تاکنون، مجموعهٔ داستان این سوی رودخانهی اُدر و رمان آلیس را از یودیت هرمان، کتاب مثلاً برادرم از اووه تیم و داستان عاشقانهٔ اگنس از پتر اشتام نویسندهٔ سویسی، به فارسی برگردانده است. کتاب آسمان خیس، مجموعهٔ داستانهای کوتاه از یودیت هرمان، اینگو شولتسه و سه نویسندهٔ دیگر نیز از جمله کارهای او هستند. حسینیزاد، پیشتر تک پردهایها، بعل، صدای طبل در شب و در جنگل شهر را از برتولت برشت ترجمه کرده بود. برگردان کتابهای قاضی و جلاد، قول و سوءظن از فریدریش دورنمات نیز به قلم او هستند.[۸]
در آوریل ۲۰۱۵ کانون دورنمات نوشاتل در چارچوب برنامهٔ بهار فرهنگی یک گردهمایی بازخوانی و گفتگو با محمود حسینیزاد برگزار کرد. حسینیزاد دربارهٔ استقبال ایرانیان از آثار فریدریش دورنمات و فعالیت خود به عنوان مترجم سخن راند و بخشهایی از روی ترجمههای خود خواند.[۹][۱۰] او در یک مصاحبه با رادیو تلویزیون سوئیس دربارهٔ آثار دورنمات در ایران گفت:
دورنمات نزد ما به عنوان یک فیلسوف بدبین که نگاهی کنایه آمیز و تلخ به زندگی دارد بسیار معروف و محبوب است… ولی حکومت ایران استعداد بسیاری در این دارد که همه چیز را تفسیر به رای کند. حکومت ایران دورنمات را منتقد سرمایهداری غرب میداند. به ویژه هنگامی که دربارهٔ بمب اتمی میگوید. دورنمات غرب را نقد میکند. حکومت و دستگاه سانسور ایران دورنمات را منتقد غرب و سرمایهداری میدانند… این بدیها و جنگ با بدهیها موضوعهای دورنمات است. انسان و تاریخ و فلسفه. دورنمات چنین است، ولی نزد ایرانیان جنبهٔ فلسفی دورنمات است که بیشتر مورد توجه قرار دارد. ایرانیان فلسفه را دوست دارند.
حسینی زاد دربارهٔ سانسور در ایران گفت:
محدودهٔ سانسور در ایران مشخص نیست. متأسفانه ما در ایران ادارهٔ سانسور یا ادارهٔ کنترل داریم. این اداره اصلاً هیچ کاتالوگ یا لیستی که در آن نشان داده شده باشد که مترجم به چه چیزی مجاز نیست. هنگامی که شما کتابی را به ادارهٔ کنترل میآورید نمیدانید که آیا این کتاب اجازهٔ انتشار میگیرد یا نه؛ مثلاً واژگانی که مربوط به سکس میشوند. شاید خنده دار به نظر برسد، ولی حساسیت اصلی روی این واژگان است. پس از آن واژگانی سیاسی و پس از آن نوشیدنیهای الکلی.
— محمود حسینی زاد، [۱۳]
او دربارهٔ تحولات فرهنگی پس از احمدینژاد گفت:
حرکتهایی وجود دارد. یک مثال ساده انتشاراتی است که کتابهای من را منتشر میکند. در زمان احمدینژاد این انتشارات دارای ۱۷ اثر ممنوعه بود که هیچکدام آنها اصلاً اجازهٔ نشر پیدا نکردند، ولی اکنون یک آزادی و امید نسبی وجود دارد. با وجود این هنوز کمبودهایی به چشم میخورد که امیدوارم به زودی بر طرف شوند.
— محمود حسینی زاد، [۱۳]
حسینیزاد از زبان آلمانی ترجمه میکند و از اوائل دهه هزار و سیصد و پنجاه به ترجمه ادبیات از زبان آلمانی مشغول است:
ژان ژنه:سیاهان - انتشارات توس، سیابرزنگیها- نشر نون، ماکسیم گورکی: دربارهٔ ادبیات کودکان - انتشارات توس، آرتور میلر: ارکستر زنان آشویتز - نشر ابتکار، عمدتاً ترجمه ادبیات آلمانی از جمله آثار برتولت برشت (تک پردهایها، بعل، در جنگل شهر، صدای طبل در شب - انتشارات خوارزمی)، فریدریش دورنمات (قاضی و جلادش، قول، سو ظن)، و ادبیات نو آلمانی زبان.[۱]
ترجمههای منتشر شده از او به ترتیب: