مدرسه و بیمارستان منصوری
| مدرسه و بیمارستان منصوری | |
|---|---|
 | |
| موقعیت | |
 | |
| ، | |
| بنیان‌گذاری | ۶۸۴هـ / ۱۲۸۵م |
مدرسه و بیمارستان منصوری شناخته‌شده به نام‌های گوناگون از روی نام و لقب‌های سازنده‌اش منصور قلاوون به بیمارستان بزرگ منصوری/قلاوون، در سال ۶۸۴ق/ ۱۲۸۵م در قاهره ساخته شد که اکنون سه بنا (آرامگاه و مسجد قلاوون، مدرسه و بیمارستان) در میانهٔ خیابان بین القصرین پابرجاست[۱] که مجموعه بناهای تاریخی از عصر مملوکی دربرمی‌گیرد و اکنون از جاذبه‌های گردشگری قاهره می‌باشد.
پیشینه
[ویرایش]در بیمارستان منصوری قاهره به دستور سازندهٔ آن، بخش‌های گوناگونی ساخته شده بود؛ از جمله چند آزمایشگاه، داروخانه عمومی، بخش رسیدگی فوری به زخمی شدگان، چند آشپزخانه، گرمابه، کتابخانه، نمازخانه، منبر سخنرانی و سپس، آرامگاه خود او پس از درگذشتش همان‌جا ساخته شد. همهٔ بیماران از ثروتمند و مستمند، آزاده و برده، زن و مرد رایگان درمان می‌شدند. به بیمارانی که باید به خانه برمی‌گشتند، به اندازهٔ کافی مستمری پرداخت می‌شد. تا مجبور نشوند بی‌درنگ به کار مشغول شوند. بیمارانی که به بی‌خوابی مبتلا بودند، به موسیقی و قصه‌گویی گوش می‌دادند. برای مراقبت از دیوانگان نیز تیمارستان ساخته شده بود. در کتابخانهٔ آن، نسخه‌های از آثار اهدایی ابن نفیس نگهداری می‌شد.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ عیسی بیگ، احمد (۱۹۸۱). تاریخ البیمارستانات فی الإسلام. بیروت: دارالرائد العربی. ص. ۸۳. دریافت‌شده در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۶.