مرحله نهایی لیگ ملت‌های اروپا ۲۰۱۹
| Fase Final da Liga das Nações da UEFA de 2019 | |
|---|---|
 | |
| جزئیات مسابقات | |
| کشور میزبان | پرتغال |
| تاریخ برگزاری | ۵–۹ ژوئن |
| شمار تیم‌ها | ۴ |
| شمار ورزشگاه‌ها | ۲ (در ۲ شهر) |
| رده‌بندی نهایی | |
 پرتغال (یکمین عنوان) | |
| نایب‌قهرمان |  هلند |
| جایگاه سوم |  انگلستان |
| جایگاه چهارم |  سوئیس |
| آمار مسابقات | |
| بازی‌های برگزار شده | ۴ |
| گل‌های زده شده | ۹ (۲٫۲۵ گل به‌ازای هر بازی) |
| تماشاگران | ۱۲۷۰۶۷ (۳۱٬۷۶۷ نفر به‌ازای هر بازی) |
| بیشترین گلزن(ـان) | کریستیانو رونالدو (۳ گل) |
| بهترین بازیکن(ـان) | برناردو سیلوا |
| بهترین بازیکن جوان | فرنکی دی یونگ |
مرحله نهایی لیگ ملت‌های اروپا ۲۰۱۹ (انگلیسی: 2019 UEFA Nations League Finals) مرحله نهایی لیگ ملت‌های اروپا ۱۹–۲۰۱۸ از لیگ ملت‌های اروپا بود. در فصل افتتاحیه این رقابت‌ها ۵۵ تیم از یوفا حضور داشتند.[۱]مرحله نهایی در پرتغال از ۵ تا ۹ ژوئن با حضور تیم‌های صدرنشین سطح A برگزار شد. این مرحله شامل ۲ نیمه‌نهایی و رده‌بندی و فینال بود.
پرتغال با برتری ۱–۰ مقابل هلند تبدیل به اولین قهرمان لیگ ملت‌های اروپا شد.
تیم‌های راه یافته به مرحله نهایی
[ویرایش]۴ تیم صدرنشین سطح A به این مرحله رسیدند.[۲]
| گروه | برنده | تاریخ صعود |
لیگ ملت‌های اروپا ۱۹–۲۰۱۸ نوامبر ۲۰۱۸ |
رده‌بندی جهانی فیفا آوریل ۲۰۱۹ |
|---|---|---|---|---|
| A1 | هلند
|
۱۹ نوامبر ۲۰۱۸ | ۳ | ۱۶ |
| A2 | سوئیس
|
۱۸ نوامبر ۲۰۱۸ | ۱ | ۸ |
| A3 | پرتغال (میزبان این مرحله)
|
۱۷ نوامبر ۲۰۱۸ | ۲ | ۷ |
| A4 | انگلستان
|
۱۸ نوامبر ۲۰۱۸ | ۴ | ۴ |
ورزشگاه‌ها
[ویرایش]فدراسیون فوتبال پرتغال ۲ ورزشگاه دراگو در پورتو و د. آفونسو هنریکس در گویمارائس را انتخاب کرد برای این مسابقات.
|
|
پورتو | گویمارائس |
|---|---|---|
| ورزشگاه دراگو | ورزشگاه د. آفونسو هنریکس | |
| گنجایش: ۵۰٬۰۳۳ | گنجایش: ۳۰٬۰۰۰ | |
|
|
ترکیب‌ها
[ویرایش]مرحلۀ نهایی
[ویرایش]| نیمه‌نهایی | فینال | |||||
| 5 June – ورزشگاه دراگو | ||||||
| پرتغال | 3 | |||||
| 9 June – ورزشگاه دراگو | ||||||
| سوئیس | 1 | |||||
| پرتغال | 1 | |||||
| 6 June – ورزشگاه د. آفونسو هنریکس | ||||||
| هلند | 0 | |||||
| هلند (و.ا.) | 3 | |||||
| انگلستان | 1 | |||||
| رده‌بندی | ||||||
| 9 June – ورزشگاه د. آفونسو هنریکس | ||||||
| سوئیس | 0 (5) | |||||
| انگلستان (پ) | 0 (6) | |||||
زمان‌ها به وقت محلی، غرب (یوتی‌سی ۱:۰۰+).
آمارها
[ویرایش]گلزنان
[ویرایش]۹ گل در ۴ مسابقه به ثمر رسید که به‌طور میانگین برابر است با ۲٫۲۵ گل به ازای هر مسابقه.
۳ گل
۱ گل
۱ گل‌به‌خودی
کایل واکر (مقابل هلند)
جوایز
[ویرایش]- تیم منتخب مسابقات
ناظران فنی یوفا تیم منتخب را که حداقل شامل یک بازیکن از هر تیم باشد را انتخاب کردند.[۳]
| دروازه‌بان | مدافعان | هافبک‌ها | مهاجمین |
|---|---|---|---|
| جردن پیکفورد
|
دیلی بلیند ویرجیل فن دایک روبن دیاس نلسون سمدو
|
فرنکی دی یونگ جورجینیو واینالدوم برونو فرناندز
|
کریستیانو رونالدو برناردو سیلوا جردان شقیری
|
فدکس نیز تیم منتخب را بر اساس رتبه بندی بازیکن در پست‌هایشان انتخاب کرد.[۴]
| دروازه‌بان | مدافعان | هافبک‌ها | مهاجمین |
|---|---|---|---|
| جردن پیکفورد
|
ماتیس دی لیخت روبن دیاس رافائل گوئریرو مانوئل آکانجی Kevin Mbabu
|
فرنکی دی یونگ مارتن دی رون برناردو سیلوا
|
ممفیس دپای کریستیانو رونالدو
|
- بهترین بازیکن
ناظران فنی یوفا برناردو سیلوا را برای این عنوان انتخاب کردند.
- بهترین بازیکن جوان
جایزه سوکار بهترین بازیکن جوان یا انتخاب ناظران فنی یوفا به فرنکی دی یونگ متولد ۱ ژانویه ۱۹۹۶،رسید.
- برترین گلزن
"علی پی (سکو پرداخت) جایزه آقای‌گل", به کریستیانو رونالدو،رسید.[۶][۷] [۸]
| رتبه | بازیکن | گل | پاس‌گل | دقیقه |
|---|---|---|---|---|
|
کریستیانو رونالدو
|
۳ | ۰ | ۱۹۱ |
|
گونسالو گوئدس
|
۱ | ۱ | ۱۰۱ |
|
مارکوس رشفورد
|
۱ | ۰ | ۴۹ |
- گل برتر مسابقات
سوکار،با رای‌گیری آنلاین ۴ گل برتر را که ناظان فنی یوفا انتخاب کرده بودند را مشخصی کرد.این گل ها شامل ۳ گل کریستیانو رونالدو (هر ۳ گل وی مقابل سوییس) و گل ماتیس دی لیخت (مقابل انگلستان).[۹][۱۰] گل دوم رونالدو به سوییس انتخاب شد.[۱۱]
| رتبه | گلزن | حریف | گل | نتیجه | مرحله |
|---|---|---|---|---|---|
|
|
کریستیانو رونالدو
|
سوئیس
|
۲–۱ | ۳–۱ | نیمه‌نهایی |
|
|
۳–۱ | ||||
|
|
۱–۰ | ||||
| ۴ | ماتیس دی لیخت
|
انگلستان
|
۱–۱ | 3–1 (و.ا.) | نیمه‌نهایی |
- قهرمان: ۶ میلیون یورو
- نایب قهرمان: ۴٫۵ میلیون یورو
- تیم سوم: ۳٫۵ میلیون یورو
- تیم چهارم: ۲٫۵ میلیون یورو
منابع
[ویرایش]- ↑ "UEFA Nations League receives associations' green light". UEFA.com. 27 March 2014.
- ↑ "England, Netherlands, Portugal and Switzerland in Nations League Finals". UEFA.com. UEFA. 19 November 2018. Retrieved 19 November 2018.
- ↑ "UEFA Nations League Finals: Team of the Tournament". UEFA.com. Union of European Football Associations. 10 June 2019. Retrieved 10 June 2019.
- ↑ یوفا [@UEFAEURO] (9 June 2019). "FedEx Performance Zone Team of the Tournament" (Tweet). Archived from the original on 10 June 2019. Retrieved 10 June 2019 – via Twitter.
{{cite web}}: Invalid|url-status=no(help) - ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "Bernardo Silva and Frenkie de Jong win Nations League awards". UEFA.com. Union of European Football Associations. 9 June 2019. Retrieved 9 June 2019.
- ↑ "Strikers compete for Alipay trophy at Nations League". UEFA.com. Union of European Football Associations. 30 May 2019. Retrieved 3 June 2019.
- ↑ UEFA [@UEFAEURO] (10 June 2019). "Alipay Top Scorer rankings" (Tweet). Archived from the original on 10 June 2019. Retrieved 10 June 2019 – via Twitter.
{{cite web}}: Invalid|url-status=no(help) - ↑ "Alipay Top Scorer". UEFA.com. Union of European Football Associations. 9 June 2019. Retrieved 9 June 2019.
- ↑ "SOCAR Goal of the Tournament". UEFA.com. Union of European Football Associations. 9 June 2019. Retrieved 10 June 2019.
- ↑ UEFA [@UEFAEURO] (9 June 2019). "SOCAR Goal of the Tournament" (Tweet). Archived from the original on 10 June 2019. Retrieved 10 June 2019 – via Twitter.
{{cite web}}: Invalid|url-status=no(help) - ↑ "Goal of the Tournament: clean sweep for Ronaldo". UEFA.com. Union of European Football Associations. 10 June 2019. Retrieved 10 June 2019.
- ↑ "Increased UEFA Nations League solidarity and bonus fees". UEFA.com. Union of European Football Associations. 10 October 2018. Retrieved 19 November 2018.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «2019 UEFA Nations League Finals». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۹.