![]() Test firing at SpaceX McGregor's test stand of the Merlin 1D | |
کشور سازنده | ایالات متحده آمریکا |
---|---|
سازنده | اسپیساکس |
کاربرد | فالکون ۹, فالکون هوی |
موتور با سوخت مایع | |
پیشران | اکسیژن مایع / RP-1 (نفت سفید مخصوص موشک) |
نسبت مخلوط | مایع |
دوره | مایع |
پمپها | مایع |
کارایی | |
رانش در خلاء | ۱۶۱٬۰۰۰ پوند-نیرو (۷۲۰ کیلونیوتن)[۱] |
رانش در سطح دریا | ۱۴۷٬۰۰۰ پوند-نیرو (۶۵۰ کیلونیوتن)[۱] |
نسبت نیرو به وزن | ۱۵۰[۲] |
فشار محفظه | ۹٫۷ مگاپاسکال (۱٬۴۱۰ پوند بر اینچ مربع)[۳] |
تکانه ویژه (خلاء) | ۳۱۱ ثانیه (۳٫۰ کیلومتر بر ثانیه)[۱] |
تکانه ویژه (سطح دریا) | ۲۸۲ ثانیه (۲٫۷۳ کیلومتر بر ثانیه)[۱] |
مرلین (به انگلیسی: Merlin) نام خانوادهای از موتور موشکهایی است که توسط اسپیساکس توسعه و در پرتابگرهای فالکون ۱ و فالکون ۹ استفاده شدهاست. اسپیساکس همچنین تصمیم دارد تا در فالکون هوی هم از موتورهای مرلین استفاده کند. موتور مرلین از اکسیژن مایع و RP-1 به عنوان پیشران در یک چرخه انرژی مولد گازی استفاده میکند. موتور مرلین در اصل برای بازیابی از طریق دریا و استفاده مجدد طراحی شدهاست.[۴]
نسخه اولیه که مرلین ۱ای (به انگلیسی: Merlin 1A) نام داشت از یک کامپوزیت فیبر کربن ارزان قیمت و یک بار مصرف استفاده میکرد و دارای نیروی پرتاب ۳۴۰ کیلونیوتون (۷۷٬۰۰۰ پوند) بود. مرلین ۱ای تنها دو بار پرواز کرد؛ اولین بار در ۲۴ مارس ۲۰۰۶، زمانی که اندکی بعد از پرتاب به دلیل نشت سوخت آتش گرفت[۵][۶] و بار دوم در ۲۱ مارس ۲۰۰۷ که با موفقیت پرتاب شد.[۷] هر دو بار مرلین ۱ای روی مرحله اول موشک (دو مرحلهای) فالکون ۱ نصب شده بود.[۸][۹]
موتور راکت مرلین ۱بی (به انگلیسی: Merlin 1B) نسخه بهبودیافتهٔ موتور موشک مرلین ۱ای بود. تصمیم بر استفاده اولیه از موتور موشک مرلین ۱بی بر روی فالکون ۹ بود، که در مرحله اول روی این موشک دو مرحلهای ۹عدد از این موتورها نصب شده بود. با توجه به تجربهای که از اولین پرواز ناموفق فالکون ۱ به دست آمد، مرلین ۱بی هرگز روی پرتابگری استفاده نشد.[۸][۹]
![]() مرلین ۱سی در حال ساخت در کارخانه اسپیساکس | |
کشور سازنده | ایالات متحده آمریکا |
---|---|
سازنده | اسپیساکس |
موتور با سوخت مایع | |
پیشران | اکسیژن مایع / RP-1 (نفت سفید مخصوص موشک) |
نسبت مخلوط | مایع |
دوره | مایع |
پمپها | مایع |
کارایی | |
رانش در خلاء | ۴۸۰ کیلونیوتن (۱۱۰٬۰۰۰ پوند-نیرو)[۱۰] |
رانش در سطح دریا | ۴۲۰ کیلونیوتن (۹۴٬۰۰۰ پوند-نیرو)[۱۰] |
نسبت نیرو به وزن | ۹۶ |
فشار محفظه | ۶٫۷۷ مگاپاسکال (۹۸۲ پوند بر اینچ مربع)[۱۱] |
تکانه ویژه (خلاء) | ۳۰۴.۸ ثانیه (۳.۰ کیلومتر بر ثانیه)[۱۱] |
تکانه ویژه (سطح دریا) | ۲۷۵ ثانیه (۲.۶ کیلومتر بر ثانیه) |
ابعاد | |
طول | ۲٬۹۲۰ میلیمتر (۱۱۵ اینچ)[۱۲] |
قطر | ۱٬۶۷۶ میلیمتر (۶۶٫۰ اینچ)[۱۲] |
وزن خشک | ۱٬۳۸۰ پوند (۶۳۰ کیلوگرم) |
مرلین ۱سی اولین بار در بخشی از سومین تلاش ناموق در پرتاب فالکون ۱ استفاده شد.[۱۳] در چهارمین پرواز فالکون ۱ در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۸، موتور راکت مرلین ۱سی با موفقیت مورد استفاده قرار گرفت.[۱۴]
موتور راکت مرلین ۱دی در ۲۰۱۱-۲۰۱۲ توسط اسپیساکس توسعه داده شد و در ۲۰۱۳ اولین پرواز خود را انجام داد.[۱۵]
{{cite news}}
: Check date values in: |accessdate=
(help)