یک مسیرداده یا دِیتاپَد (به انگلیسی: datapath) گردآوردی از واحدهای تابعی است (مانند واحد حساب و منطق یا ضربکننده دودویی که عملیات پردازش داده را انجام میدهد، ثباتها و گذرگاهها).[۱] مسیرداده همراه با واحد کنترل، واحد پردازش مرکزی را میسازد.[۱] یک مسیرداده بزرگتر را میتوان با اتصال بیش از یک مسیرداده و به کمک تسهیمکنندهها ایجاد کرد.
در اواخر دهه نود میلادی، تحقیقات بسیاری در حوزه مسیرداده در حال رشد بود. .[۲]
در پردازندههای کامپیوتری مسیرداده اغلب شامل بلوکهای عملیاتی زیر است:
همچنین دو ثبات ذاتی در پردازنده وجود دارد که ارتباط پردازنده را با حافظه تسهیل میکند. یا اساساً به عملیاتهای حافظه در ثبات کمک میکند.
مهمترین و معروفترین قسمت ارتباط داخلی برای ثباتهای درون پردازنده، گذرگاه سامانه است. این گذرگاه به گذرگاه پردازنده است. این گذرگاه با گذرگاههای خارجی مانند گذرگاههای ارتباطی با حافظه و دستگاهای خروجی و ورودی در پردازنده قاطی نمیشود.
این گذرگاههای خارجی با گذرگاههای داخلی به وسیله ثباتهای MDR و MAR متصل میشوند. خطوط دیتا از گذرگاه خارجی به MDR و خطوط آدرس به MAR متصل میشوند. MDR یک ثبات دو طرفه است؛ که میتواند دادهها را در هر یک از گذرگاههای داخلی و خارجی دریافت و ارسال کند. MAR یک ثبات یک طرفه است. این ثبات آدرس را از گذرگاه داخلی دریافت و آن را بر روی گذرگاه خارجی قرار میدهد.
واحد محاسبه و منطق (ALU) برای اجرای عملیات حسابی و منطقی بر روی دادههای مختلف ثباتها اجرا میشوند؛ که قلب پردازنده هست.
یک تسهیمکننده یک انتخاب با مقدار ثابت ۴ یا ثبات X را فراهم میکند. مقدار ثابت ۴ وقتی انتخاب میشود که دستور کامل شدهاست و شمارنده برنامه افزایش پیدا میکند. {همانطور که قبلاً ذکر شده: (PC ← (PC)+4)}.
پردازنده از تمام این بلوکها به منظور عملیات اولیه زیر استفاده میکند:
All computers have a CPU that can be divided into two pieces. The first is the datapath, which is a network of storage units (registers) and arithmetic and logic units... connected by buses... where the timing is controlled by clocks.
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Datapath». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۵ آوریل ۲۰۲۱.