معنا (انگلیسی: Meaning)، معنا در اگزیستانسیالیسم توصیفی است. معنا روشی است که یک فرد چیزی را درک می‌کند.
معنی صورت ذهنی است که لفظ در مقابل آن وضع شده‌است و به چیزی گفته می‌شود که برای شیء قصد شده‌است، یا چیزی است که گفتار یا علامت یا نشانه دالّ بر آن است.
وجود (Existential) چیزی است که متعلق به وجود یا منسوب به آن باشد. و قول به ضرورت بازگشت به وجود واقعی است.
اصالت وجود انسانی (Existentialism) عموماً عبارت است از بیان ارزش وجود فردی. و این نظریه متعلق است به سورن کی‌یرکگور، کارل یاسپرس، مارتین هایدگر، ژان-پل سارتر و دیگران.[۱]
از نظر کی‌یرکگور، معنا یک تجربه زیسته است، تلاش برای یافتن ارزش ها، باورها و هدف خود در دنیایی بی معنا. [۲]
معنا چیزی است که واقعاً برای هر فردی منحصر به فرد است، جدا، مستقل. [۳]