سیلر حرارتی دستگاهی است که برای آب بندی و بسته بندی محصولات پلاستیکی روزمره و سایر مواد ترموپلاستیک با استفاده از حرارت استفاده میشود. این فرایند میتواند با تک لایههای یکنواخت ترموپلاست (گرمانرم) یا با موادی با چندین لایه، شامل حداقل یک لایهی ترموپلاستیک انجام شود. پرس حرارتی میتواند دو ماده مشابه را به هم جوش دهد یا میتواند مواد غیرمشابه را که حداقل یکی از آنها دارای لایه ترموپلاستیک است وصل کند.[۱]
آب بندی حرارتی به فرآیندی گفته میشود که موجب پرس کردن و اتصال یک ترموپلاستیک به ترموپلاست مشابه دیگر با استفاده از گرما و فشار میشود. [۲] یکی از فرآیندهای معمول آب بندی حرارتی، روش تماس مستقیم است، که از یک قالب یا نوار که دائماً گرم میشود استفاده میکند تا با اعمال گرما به ناحیه یا مسیر تماس خاصی از مواد هدف، موجب جوش دادن ترموپلاستیک ها به یکدیگر و مهر شدن آنها شود. آب بندی حرارتی برای بسیاری از کاربردها، از جمله بستهبندی مواد غذایی، چسبهای فعال حرارتی، پورتهای پلاستیکی یا آب بندی فویل استفاده می شود.
به عنوانی بخش مهمی از کاربردهای اتصالات مهر و موم حرارتی، باید به کاربرد آنها برای اتصال LCD به PCB در بسیاری از لوازم الکترونیکی مصرفی و همچنین در دستگاه های پزشکی و مخابراتی اشاره کرد.
آب بندی حرارتی محصولات با مواد چسبندهی حرارتی برای نگه داشتن صفحه نمایش شفاف بر روی محصولات الکترونیکی مصرفی کاربرد متداول دیگری است. برای سایر مجموعه های ترموپلاستیک مهر و موم شده یا دستگاه هایی که به دلیل الزامات طراحی قطعه یا سایر ملاحظات مونتاژ آن، گزینهای دیگر همچون جوشکاری اولتراسونیک قابل استفاده نیست، پرس حرارتی استفاده میشود.
مهر و موم حرارتی همچنین در ساخت فیلم آزمایش خون و واسطههای فیلتر برای خون و ویروس و بسیاری دیگر از دستگاههای نوار تست که امروزه در زمینه پزشکی استفاده میشود، کاربرد دارد. فویلها و فیلمهای لمینت اغلب بالای ظروف و نگهدارندههای غذایی یا پزشکی به صورت حرارتی پرس میشوند. از میان این ظروف میتوان به سینیهای پزشکی ترموپلاست، سینیهای جمعآوری نمونه، ظروف یکبار مصرف مورد استفاده برای محصولات غذایی، بطریها و نگهدارندههایی برای مهر و موم کردن و/یا جلوگیری از پخش آلودگی و مسمومیت در دستگاههای آزمایش پزشکی، و موارد مشابه اشاره کرد.
کیسه های پلاستیکی و سایر بسته بندی ها اغلب توسط پرسهای حرارتی شکل گرفته و مهر و موم میشوند. کیسههای پزشکی و نگهدارندههای مایعات مورد استفاده در صنایع پزشکی، مهندسی زیستی و صنایع غذایی، همگی در بخشی از فرآیند تولید از مرحلهی پرس حرارتی میگذرند. کیسه های مایع از مواد مختلفی مانند فویلها، ترموپلاستیکها و لمینتها ساخته میشوند.[۳]
مهر و موم خوب نتیجهی زمان ، دما و فشار اعمال شدهی متناسب و صحیح بر روی مواد پیش-تمیز شده نرماگرم است. [۴] [۵] [۶] چندین روش تست استاندارد برای اندازه گیری استحکام مهر و موم های حرارتی موجود است. علاوه بر این، آزمایش پکیج برای تعیین توانایی بستههای تکمیل شده در تحمل فشارمشخص یا خلاء استفاده میشود. چندین روش برای تعیین توانایی بستهبندی مهر و موم شده در حفظ یکپارچگی، ویژگی های مرزی و استریل بودن آن موجود است.
فرآیندهای آب بندی حرارتی را می توان با انواع سیستم های مدیریت کیفیت مانند HACCP ، کنترل فرآیند آماری ، ISO 9000 و غیره کنترل کرد. برای اطمینان از اینکه مشخصات مد نظر در محصول رعایت شده است و مواد یا بستهبندیهای حاصل از پرس حرارتی برای استفاده نهایی مناسب هستند، از پروتکل های تأیید و اعتبارسنجی استفاده میشود. [۷]
کارایی مهر و مومهای حرارتی اغلب در مشخصات، قراردادها و سیاستهای تعیین شده به تفصیل آمده است. سیستمهای مدیریت کیفی گاهی اوقات ارزیابیهای ذهنی دورهای را درخواست میکنند؛ برای مثال، برخی مهر و مومها را میتوان با یک کشش ساده برای تعیین وجود پیوند کافی و مطالعهی مکانیسمِ شکست ارزیابی کرد. برای برخی از فیلمهای پلاستیکی، مشاهده را میتوان با استفاده از نور پلاریزه که انکسار مضاعف مهر و موم حرارتی را برجسته میکند، افزایش داد. برخی از مهر و مومها برای محصولات حساس به پروتکلهای تأیید و اعتبارسنجی کامل نیاز دارند که از آزمایشهای کمی استفاده میکنند. روشهای تست ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمون مقاومت مهر و موم، که تحت عنوان آزمایش پوسته نیز شناخته می شود، استحکام آببندیها را در مواد انعطاف پذیر ایجاد شده در ناحیهی مرز پیوستگی اندازه گیری میکند. سپس میتوان از نتایج این اندازهگیری برای تعیین ثبات در آببندی و همچنین ارزیابی نیروی مورد نیاز برای باز شدن سیستم بسته استفاده کرد. استحکام مهر و موم یک معیار و ملاک کمی مناسب برای استفاده در اعتبار سنجی و کنترل فرآیند است. استحکام مهر و موم نه تنها به نیروی باز شدن و یکپارچگی بسته بندی مربوط می شود، بلکه به اندازه گیری توانایی فرآیندهای بسته بندی برای تولید مهر و مومهای ثابت مربوط میشود.
تست ترکیدگی برای تعیین استحکام و دقت بستهها استفاده میشود. تست ترکیدگی با تحت فشار قرار دادن بسته تا نقطهی ترکیدن آن انجام میشود. نتایج آزمایش ترکیدگی شامل دادههای فشار ترکیدگی و شرح محل شکست آببند است. این روش تست، تست انفجار را همانطور که در ASTM F1140 تعریف شده است، پوشش میدهد. در سوی مقابل، تست خزش توانایی بستهها را در نگه داشتن فشار برای مدت طولانی تعیین میکند. آزمایش خزش با تنظیم فشار در حدود 80 درصد از حداقل فشار ترکیدگی آزمایش قبلی انجام میشود. در این آزمایش، زمان خرابی یا بازشدگی و تغییر شکل محل آببندی سنجیده میشود. به عنوان معادل مکانیکی دو آزمون معرفی شده، باید آزمون ترکیدگی را به عنوان تست استاتیکی و آزمون خزش را به عنوان تست خستگی نمونه، مدل کرد.
برای تعیین یکپارچگی بستهبندی و غربال نمونههای سوراخ، بسته را در یک ظرف شفاف پر از مخلوط آب و رنگ، غوطهور میسازند. خلأ در داخل ظرف نگهدارنده ایجاد میشود و برای مدت زمان مشخصی نگهداشته میشود. هنگامی که خلأ آزاد میشود، بستههای سوراخ شده رنگ را به داخل میکشند که نشان دهندهی مهر و موم ناقص است.
{{cite journal}}
: Cite journal requires |journal=
(help)