مواد رنگزای طبیعی

رنگرزی


عناصر نخستین فرآیند

مواد رنگزا
مواد رنگزای طبیعی
مواد رنگزای مصنوعی
رنگدانه
مواد کمکی در رنگرزی
استفاده از مواد رنگزای طبیعی در صنایع دستی مردم بومی آمریکا

مواد رنگزای طبیعی دسته‌ای از رنگینه‌هایی با ثبات عالی و متوسط هستند که ریشه گیاهی و حیوانی دارند و بیشتر در رنگرزی سنتی نقش مؤثری دارند.[۱] روناس، اسپرک، نیل، گل بابونه، برگ انگور عسگری، چغندر، پوست پیاز، برگ درخت توت، وسمه، گل رنگ، گل جعفری، برگ انجیر، پوست انار، بلوط، پوست گردو، هلیله، سماق، زعفران، جاشیر و غیره از گیاهانی هستند که در ایران یافت شده و از مواد رنگزای آن‌ها در رنگرزی استفاده می‌شده‌است.[۲][۳][۴]

  • وسمه: کشت این گیاه توسط انسان دارای قدمت زیادی‌است. به دلیل داشتن رنگدانه‌ آبی و بنفش از عصاره گیاهی آن برای رنگرزی استفاده می‌کنند.[۵]
  • روناس: ماده رنگزای روناس ترکیبی‌است به نام آلیزارین که در ریشه آن قرار گرفته‌است. با کم و زیاد کردن درصد دندانه و نوع آن، از این ماده شیدهای قرمز به دست می‌آید.[۶]
  • تمشک: این گیاه بیشتر در مناطق مرطوب و شمال ایران می‌روید و مصرف خوراکی دارد و جوانه‌های گیاه قسمت رنگ زای آن محسوب می‌شوند و در فصل بهار جمع‌آوری می‌گردد و از آن رنگ خاکستری تیره حاصل می‌گردد.[۷]
  • اسپرک (ورث): گیاهی‌است که در تمام نقاط ایران یافت می‌شود. با رنگینه آن انواع رنگ‌های زرد به دست می‌آید مثل طلایی، زرد، زرد طلایی، زرد کدر و شفاف.[۸]
  • نیل: ایندیگو یا نیل، برای تهیه شیدهای آبی تا سرمه‌ای استفاده می‌شود. گاهی نیل را در جاشیر، همراه با دندانه می‌جوشانند و رنگ سبز می‌گیرند و با افزودن روناس به آ ن رنگ بنفش می‌سازند. از وسمه نیز رنگ آبی به دست می‌آید.[۹]
  • مازو: از مازو در صنعت چرم‌سازی، مرکب سازی، رنگرزی و نیز پزشکی برای درمان سوختگی‌ها بهره می‌برند. مازوها انواع و رنگ‌های گوناگونی دارند. بهترین مازوها از برخی گونه‌های بلوط (مانند Pedunculate Oak) به دست می‌آید.[۱۰]
  • سرخس وحشی: این گیاه بیشتر در مناطق مرطوب و شمال ایران می‌روید و ماده رنگ زایی آن در سر شاخه‌های گیاه یافت می‌شود و از آن رنگ سبز متمایل به زرد و خاکستری به دست می‌آید (رنگ سبز مایل به زرد با رعایت نسبت مواد دندانه بستگی خواهد داشت).[۱۱]
  • پیاز: گیاهی یک ساله که مصرف خوراکی دارد و قسمت رنگ زای آن در پوست نازک یافت می‌شود و از آن رنگ‌های مسی، نارنجی و پوست پیازی حاصل می‌گردد.[۱۲][۱۳]
  • پوست انار: مانند اسپرک رنگ زرد تولید می‌کند ولی ثبات آن را ندارد. از گل زعفران، برگ مو (در اراک و مناطق مرکزی ایران)، جاشیر (در فارس) و گندل (در لرستان و کردستان و دیگر مناطق غربی ایران) نیز رنگ زرد و نارنجی به دست می‌آید.[۱۴][۱۵][۱۶]
  • پوست گردو: ماده رنگزای موجود در پوست گردو ترکیبی‌است به نام جاگلون که با آن انواع شیدهای قهوه‌ای روشن تا مشکی و خاکستری را می‌توان ایجاد نمود. تنوع این رنگ‌ها بستگی به استفاده از دندانه‌ها و مواد کمکی افزوده شده دارد. از گیاه سماق نیز برای تهیه رنگ‌های قهوه‌ای استفاده زیادی می‌شود.[۱۷][۱۸]
  • جَفت: جفت پوسته بین مغز و پوست میوه بلوط است که از آن رنگ بژ به دست می‌ آ ید.[۱۹]
  • توت: درخت توت در مناطق معتدل و گرم می‌روید که میوه آن مصرف خوراکی دارد و برگ‌های آن ماده رنگ زایی دارد و میزان رنگ دهی آن کم است و از آن رنگ سبز مغز پسته‌ای حاصل می‌گردد.[۲۰]
  • قرمز دانه: بهترین ماده رنگزایی که از حشره‌ای به همین نام تهیه می‌شود. این حشره اغلب بر روی درختان بلوط، سرو، کاج و کاکتوس زندگی می‌کنند. در آسیا، اروپا، آفریقا و آمریکای جنوبی فراوان است. قرمز دانه را خشک کرده و به صورت پودر در آب و اسیدهای معدنی حل می‌کنند. حاصل، رنگ قرمز خوبی‌است که اگر به جای اسید از ماده‌ای قلیایی استفاده شود رنگ بنفش به دست می‌آید و از ترکیب با رنگ‌های گیاهی، انواع شیدهای رنگی تولید می‌کند. معروفترین قرمز دانه‌ها؛ قرمز دانه نپال و کاسیل (مکزیک) است. نام علمی این رنگ اسید کارمنیک است. انواع قرمز دانه عبارتند از: قرمز دانه هندی، لهستانی، مکزیکی، ارمنی، کرم ورمیلو. برای دندانه قرمز دانه از آب زرشک، قره‌قروت و آب انگور استفاده می‌کنند.[۲][۲۱][۲۲][۲۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. پوراندخت نیرومند (۱۳۸۹آموزش هنر قالیبافی، تهران: نشر بازتاب، شابک ۹۶۴-۶۳۹۴-۰۲-۷
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "رنگرزی با مواد رنگزای طبیعی" (به انگلیسی). باشگاه مهندسان ایران. Archived from the original on 31 March 2014. Retrieved 14 September. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازدید= (help) خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «bashgah» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. داود امیری (فروردین ۱۳۸۷رنگرزی طبیعی و استخراج رنگدانه از گیاه اسپرک، شباهنگ، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۷۳۲-۵۳-۱
  4. روفیا توفیقی، گیاهان رنگزا
  5. «woad». merriam-webster. دریافت‌شده در ۲۱ تیر ۱۳۹۰.
  6. ناصر اوکتایی (۱۳۶۳هنر رنگرزی با گیاهان، به کوشش دفتر نشر خودکفایی.، تهران: دفتر نر خودکفایی
  7. kate/bob (۳۰ نوامبر ۲۰۱۰). "dyeing with raspberry leaves" (به انگلیسی). www.livinghistory.co.uk. Archived from the original on 9 March 2016. Retrieved 14 July 2011.
  8. "Färberwau" (به آلمانی). www.dyeplants.de. Retrieved 14 July 2011.
  9. "Indigo" (به انگلیسی). Planet Culture. Archived from the original on 5 August 2011. Retrieved 14 July 2011.
  10. "Biotic and abiotic factors affecting the dying back of pedunculate oak Quercus robur L." (به انگلیسی). www.oxfordjournals.org. Retrieved 14 July 2011.
  11. شمس‌الله قبادی. «دنیای رنگ‌ها». روزنامه رسالت. دریافت‌شده در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۱.
  12. Joan Moshimer. "ONION SKIN DYEING" (به انگلیسی). www.wcushing.com. Archived from the original on 13 April 2012. Retrieved 16 July 2011.
  13. By an eHow Contributor. "How to Extract Dye From Onion Skins" (به انگلیسی). www.ehow.com. Retrieved 16 July 2011. {{cite web}}: |نویسنده= has generic name (help)
  14. "Natural Dye Extract Pomegranate" (به انگلیسی). www.paradisefibers.net. Retrieved 16 July 2011.
  15. "Pomegranate Dye: Gold, Khaki, Greys" (به انگلیسی). www.internationalfleeces.com. Archived from the original on 18 July 2011. Retrieved 16 July 2011.
  16. "Pomegranate" (به انگلیسی). /www.amaherbal.com. Archived from the original on 19 July 2011. Retrieved 16 July 2011.
  17. "Dyeing with Walnuts" (به انگلیسی). www.graftedwalnuts.co.uk. Archived from the original on 25 June 2011. Retrieved 16 July 2011.
  18. Stephanie. "Walnut Dyeing Project" (به انگلیسی). www.blacktaildesign.com. Retrieved 16 July 2011.
  19. jennyhoople (۱ نوامبر ۲۰۱۰). "Urban Homesteading - Make Black and Brown Natural Dye from Acorns" (به انگلیسی). Archived from the original on 7 May 2012. Retrieved 16 July 2011.
  20. "Mulberry Natural Dye Extract" (به انگلیسی). www.renaissancedyeing.com. Retrieved 16 July 2011.
  21. شیرین صوراسرافیل (۱۳۷۸رنگهای ایرانی، مؤسسه تحقیقات فرش دستباف، شابک ۹۶۴-۳۵۰-۰۸۲-۹
  22. محمد جواد نصیری (۱۳۷۲سیری در هنر قالیبافی ایران، تهران: مؤلف
  23. «Kimbulian Oriental Rugs». www.usrug.net. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۸ تیر ۱۳۹۰.