موسیقی درون
| موسیقی دْرُون Drone music | |
|---|---|
| ریشه‌های سبکی | موسیقی کلاسیک هندی موسیقی تجربی موسیقی نویز موسیقی مینیمال اکسپریمنتال راک دههٔ ۱۹۶۰ موسیقی الکترونیک |
| ریشه‌های فرهنگی | اواخر دههٔ ۱۹۶۰، بریتانیا |
| سازهای معمول | ساز موسیقی الکترونیک، گیتار، سازهای زهی |
| فرم‌های مشتق‌شده | موسیقی امبینت موسیقی اینداستریال |
| ژانرهای درهم‌آمیخته | |
| دْرون متال | |
موسیقی دْرُون (به انگلیسی: Drone music) یک سبک موسیقی مینیمالیستی است[۱] که بر مبنای استفاده از صداهای تقویت شده و تکرار شده، نوت‌ها، یا خوشه‌ها (که به آنها دْرون می‌گویند) ساخته می‌شود. این سبک به‌طور معمول بر اساس دستورهای موسیقایی طولانی آن شناخته می‌شود و نسبت به موسیقی‌های دیگر دارای دگرگونی‌های هارمونیک کمتری در سرتاسر قطعه است.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Drone music». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
- ↑ Cox & Warner 2004, p. 301 (in "Thankless Attempts at a Definition of Minimalism" by Kyle Gann): "Certainly many of the most famous minimalist pieces relied on a motoric 8th-note beat, although there were also several composers like Young and Niblock interested in drones with no beat at all. [...] Perhaps “steady-beat-minimalism” is a criterion that could divide the minimalist repertoire into two mutually exclusive bodies of music, pulse-based music versus drone-based music."
 | این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |