میفومورتاید

میفومورتاید
داده‌های بالینی
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • بررسی نشده‌است
روش مصرف داروانفوزیون آهستهٔ لیپوزومالِ داخل‌وریدی ظرف ۱ ساعت
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • ℞ (Prescription only)
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیN/A
نیمه‌عمر حذفچند دقیقه (در پلاسما)
۱۸ ساعت (در نهایت)
شناسه‌ها
  • 2-[(N-{(2R)-[(2-acetamido-2,3-dideoxy-D-glucopyranos-3-yl)oxy]-propanoyl}-L-alanyl-D-isoglutaminyl-L-alanyl)amino]ethyl (2R)-2,3-bis(hexadecanoyloxy)propyl hydrogen phosphate
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC59H109N6O19P۱
جرم مولی1237.499 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CCCCCCCCCCCCCCCC(=O)OCC(COP(O)(=O)OCCNC(=O)[C@H](C)NC(=O)CC[C@@H](NC(=O)[C@H](C)NC(=O)[C@@H](C)O[C@H]1C(O)[C@@H](CO)O[C@@H](O)[C@@H]1NC(C)=O)C(N)=O)OC(=O)CCCCCCCCCCCCCCC
  • InChI=1S/C59H109N6O19P/c1-7-9-11-13-15-17-19-21-23-25-27-29-31-33-50(69)79-40-46(83-51(70)34-32-30-28-26-24-22-20-18-16-14-12-10-8-2)41-81-85(77,78)80-38-37-61-56(73)42(3)62-49(68)36-35-47(55(60)72)65-57(74)43(4)63-58(75)44(5)82-54-52(64-45(6)67)59(76)84-48(39-66)53(54)71/h42-44,46-48,52-54,59,66,71,76H,7-41H2,1-6H3,(H2,60,72)(H,61,73)(H,62,68)(H,63,75)(H,64,67)(H,65,74)(H,77,78)/t42-,43-,44+,46+,47+,48+,52+,53+,54+,59?/m0/s1 N
  • Key:JMUHBNWAORSSBD-WKYWBUFDSA-N N
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

میفومورتاید (انگلیسی: Mifamurtide) نام دارویی است که جهت درمان استئوسارکوما (نوعی سرطان استخوان) به‌کار می‌رود. این سرطان در کودکان و نوجوانان شایع‌تر است و در یک سوم موارد منجر به مرگ می‌شود.

میفومورتاید در مارس ۲۰۰۹ میلادی در اروپا تأیید شد. سازمان غذا و داروی آمریکا در سال ۲۰۰۷ میلادی از پذیرش این دارو، سر باز زد و آنرا نپذیرفت.[۱][۲]

موارد مصرف

[ویرایش]

این دارو برای درمان استئوسارکومای غیرمتاستاتیک و قابل جراحی، پس از برداشت کامل ان توسط روش‌های جراحی، در افراد بین ۲ تا ۳۰ سال بکار می‌رود.[۳][۴][۵] این سرطان استخوان همه‌ساله در اروپا و آمریکا، در ۱ نفر از ۱۰۰۰ نفر رخ می‌دهد که بیشترشان زیر ۳۰ سال سن دارند.[۶] میفومورتاید پس از جراحی و در ترکیب با سایر داروهای شیمی‌درمانی، جهت کشتن سلول‌های باقی‌ماندهٔ سرطانی و افزایش عمر مبتلایان کاربرد دارد.[۴]

در یک کارآزمایی بالینی فاز سه در حدود ۸۰۰ بیمار، میفومورتاید در ترکیب با دوکسورابیسین و متوتروکسات؛ با یا بدون سیس‌پلاتین و ایفوسفامید، میزان مرگ‌ومیر را در حدود ۳۰٪ در مقایسه با پلاسیبو کاهش داد. ۶ سال بعد از درمان، ۷۸٪ بیماران هنوز زنده بودند که این به‌معنای کاهش خطر مطلق (ARR) ۸٪ است.[۳]

عوارض جانبی

[ویرایش]

عوارض داروی میفومورتاید در مجموع خفیف تا متوسط است و بیشتر بیماران، در تزریق‌های دوم و بعد، عوارض کمتری را تجربه خواهند کرد.[۷][۸]

تداخلات دارویی

[ویرایش]

در نتیجه، تجویز میفومورتاید با داروهای فوق قدغن است. البته می‌توان داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی را با دوزهای کم تجویز کرد. هیچگونه شواهدی از تداخل میفومورتاید با داروهای شیمی‌درمانی رایج و همچنین با سیتوکروم پی ۴۵۰ در دست نیست.[۱۰]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "IDM Pharma's MEPACT (Mifamurtide, L-MTP-PE) Receives Approval in Europe for Treatment of Patients with Non-Metastatic, Resectable Osteosarcoma". PR Newswire. 2009-03-09. Retrieved 2009-11-12.
  2. ↑ "IDM Pharma receives not approvable letter for Mifamurtide for treatment of osteosarcoma". The Medical News. 2007-08-28. Retrieved 2009-11-12.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ &Na (2008). "Mifamurtide: CGP 19835, CGP 19835A, L-MTP-PE, liposomal MTP-PE, MLV 19835A, MTP-PE, muramyltripeptide phosphatidylethanolamine". Drugs in R&D. 9 (2): 131–5. doi:10.2165/00126839-200809020-00007. PMID 18298131.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ EMA (2009-03-06). "Mepact: Product Information. Annex I: Summary of Product Characteristics" (PDF). p. 2. Retrieved 2009-11-12.[پیوند مرده]
  5. ↑ EMA (2009-05-06). "Mepact: European Public Assessment Report. Summary for the public" (PDF). p. 1. Archived from the original (PDF) on 30 January 2018. Retrieved 2016-10-06.
  6. ↑ Meyers, P. A. (2009). "Muramyl tripeptide (mifamurtide) for the treatment of osteosarcoma". Expert Review of Anticancer Therapy. 9 (8): 1035–1049. doi:10.1586/era.09.69. PMID 19671023.
  7. ↑ Meyers, P. A.; Schwartz, C. L.; Krailo, M. D.; Healey, J. H.; Bernstein, M. L.; Betcher, D.; Ferguson, W. S.; Gebhardt, M. C.; Goorin, A. M.; Harris, M.; Kleinerman, E.; Link, M. P.; Nadel, H.; Nieder, M.; Siegal, G. P.; Weiner, M. A.; Wells, R. J.; Womer, R. B.; Grier, H. E.; Children's Oncology, G. (2008). "Osteosarcoma: the Addition of Muramyl Tripeptide to Chemotherapy Improves Overall Survival--A Report from the Children's Oncology Group". Journal of Clinical Oncology. 26 (4): 633–638. doi:10.1200/JCO.2008.14.0095. PMID 18235123.
  8. ↑ Meyers, P. A.; Schwartz, C. L.; Krailo, M.; Kleinerman, E. S.; Betcher, D.; Bernstein, M. L.; Conrad, E.; Ferguson, W.; Gebhardt, M.; Goorin, A. M.; Harris, M. B.; Healey, J.; Huvos, A.; Link, M.; Montebello, J.; Nadel, H.; Nieder, M.; Sato, J.; Siegal, G.; Weiner, M.; Wells, R.; Wold, L.; Womer, R.; Grier, H. (2005). "Osteosarcoma: A Randomized, Prospective Trial of the Addition of Ifosfamide and/or Muramyl Tripeptide to Cisplatin, Doxorubicin, and High-Dose Methotrexate". Journal of Clinical Oncology. 23 (9): 2004–2011. doi:10.1200/JCO.2005.06.031. PMID 15774791.
  9. ↑ (EMA 2009, pp. 5–7)
  10. ↑ (EMA 2009, p. 4)