میل می-۲

می-۲
می-۲ متعلق نیروی هوایی لهستان
کاربری بالگرد
گروه طراحی کارخانه هلیکوپترسازی مسکو میل
سازنده PZL-Świdnik
نخستین پرواز ۲۲ سپتامبر ۱۹۶۱
معرفی‌شده در ۱۹۶۵
کاربر اصلی نیروی هوایی شوروی
نیروهای مسلح لهستان
آئروفلوت
ساخته‌شده ۱۹۶۵-۱۹۹۸[۱]
تعداد ساخته‌شده ۵٬۴۹۷[۱]
توسعه‌یافته از میل می-۱
گونه‌ها PZL Kania

میل می-۲ (نام گزارش شده توسط ناتو Hoplite) یک بالگرد ترابریِ توربینیِ کوچک و سبک است که می‌تواند پشتیبانی هوایی نزدیک را نیز در صورت مسلح شدن به راکت‌های ۵۷ میلی‌متری و توپ ۲۳ میلی‌متری ارائه کند.

مشخصات فنی (می-۲تی)

[ویرایش]
کابین خلبان می-۲ که در موزه هوانوردی، کوشیتسه، اسلواکی به نمایش گذاشته شده‌است.

داده‌ها از Jane's All The World's Aircraft 1982–83[۲]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۱
  • ظرفیت: ۸ مسافر / ۷۰۰ کیلوگرم (۱٬۵۴۳ پوند) محموله داخلی / ۸۰۰ کیلوگرم (۱٬۷۶۴ پوند) محموله خارجی
  • طول: ۱۱٫۴ متر (۳۷ فوت ۵ اینچ)
  • ارتفاع: ۳٫۷۵ متر (۱۲ فوت ۴ اینچ)
  • وزن خالی: ۲٬۳۷۲ کیلوگرم (۵٬۲۲۹ پوند)
  • وزن ناخالص: ۳٬۵۵۰ کیلوگرم (۷٬۸۲۶ پوند)
  • بیشترین وزن برخاست: ۳٬۷۰۰ کیلوگرم (۸٬۱۵۷ پوند)
  • پیشرانه هواگرد: 2 عدد موتور توربوشفت PZL GTD-350P، ۳۰۰ کیلووات (۴۰۰ اسب بخار کوتاه) در هر موتور
  • قطر روتور اصلی: ۱۴٫۵ متر (۴۷ فوت ۷ اینچ)
  • مساحت روتور اصلی: ۱۶۵٫۱۵ متر مربع (۱٬۷۷۷٫۷ فوت مربع)
  • Blade section: NACA 23012M[۳]

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت (۱۲۴ مایل بر ساعت؛ ۱۰۸ گره)
  • بُرد: ۴۴۰ کیلومتر (۲۷۳ مایل؛ ۲۳۸ مایل دریایی) (حداکثر سوخت داخلی، بدون ذخیره)
  • حداكثر ارتفاع: ۴٬۰۰۰ متر (۱۳٬۰۰۰ فوت)
  • نرخ صعود: ۴٫۵ متر بر ثانیه (۸۹۰ فوت بر دقیقه)
  • بارگیری دیسک: ۲۲٫۴۱ کیلوگرم بر متر مربع (۴٫۵۹ پوند بر فوت مربع)
  • توان به وزن: ۰٫۰۸۰۶ kilowatts per kilogram (۰٫۰۴۹۰ horsepower per pound)

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Ми-2 بایگانی‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, "avia.cybernet.name"
  2. ↑ Taylor 1982, pp. 169–170.
  3. ↑ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.