MiG-9 | |
---|---|
Red 01 در موزه مرکزی نیروی هوایی، Monino، روسیه | |
کاربری | هواگرد جنگنده |
کشور سازنده | شوروی |
تولیدکننده | شرکت هواگرد روسی میگ |
نخستین پرواز | ۲۴ آوریل ۱۹۴۵ |
وضعیت | بازنشسته |
کاربر اصلی | نیروی هوایی شوروی نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق |
ساختهشده | ۱۹۴۵-۱۹۴۸ |
تعداد ساختهشده | ۵۹۸ (including 12 prototypes)[۱] |
میکویان-گورویچ میگ-۹ (به روسی: Микоян и Гуревич МиГ-9) (نامگذاری ناتو: فارگو) یک هواپیمای جنگنده جت ساخت شرکت میگ و اولین نسل از جنگندههای توربوجت شوروی بود که در سالهای پس از جنگ جهانی دوم به سرعت توسعه یافت.
ساختار میگ-۹ از روی مدل I-۳۰۰ که نخستین بار در ۲۴ آوریل ۱۹۴۶ به پرواز درآمد، نسخه برداری شد. نیروی محرک آن ترکیبی بود از دو موتور جت RD-۲۰ که در واقع این موتور هم از روی مدل آلمانی زمان جنگ آن یعنی BMW ۰۰۳ ساخته شده بود، که در پشت کابین خلبان به صورت موازی و در دو طرف آن نصب شده بود. جنگ افزار اصلی آن یک توپ ۳۷ میلی متری نودلمن NL-۳۷ بود. نمونه نهایی و تولیدی میگ-۹ معمولاً مجهز به یک توپ ۳۷ میلیمتری منفرد و دو توپ ۲۳ میلیمتری NS-۲۳ بود.
I-۳۰۰ توانسته بود در طی آزمایشها به سرعت ۹۱۰ کیلومتر در ساعت برسد، و پس از بازبینیهای متعدد سرانجام با عنوان میگ-۹ در زمستان ۴۷-۱۹۴۶ وارد چرخه کاری شد. این جت مشکلات عملکردی و هدایتی بسیاری داشت، با این حال به علت توجیهات و رقابتهای سیاسی وارد چرخه کاری شد.
میگ-۹ به تعداد بسیار زیاد در انواع متعدد برای استفاده در عملیاتهای هوا به زمین تولید گشت و تا سال ۱۹۴۸ که سال آخر تولید آن بود ۵۵۰ فروند از آن تولید گردید.
ناتو میگ-۹ را فارگو و تیم طراح شوروی آن را I-۳۰۱ نام نهادند. بعدها جنگنده میگ جدیدی تولید شد که نمونه توسعه یافته میگ-۳ بود که آن را نیز میگ-۹ نام نهادند اما هیچوقت به تولید نرسید.
مشخصات عمومی
عملکرد
جنگافزار
میگ-۳ – میگ-۸ – میگ-۹ – میگ-۱۳ – میگ-۱۵ – میگ-۱۷
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Mikoyan-Gurevich MiG-9». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ ژانویه ۲۰۰۸.
{{citation}}
: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link)