نشانه هامان

نشانه‌هامان
تشخیص افتراقیپنومومدیاستینوم
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

نشانه هامان (انگلیسی: Hamman's sign) که به‌ندرت نشانۀ هاموند[۱] هم گفته می‌شود، صدایی خشک و خشن و همزمان با ضربان قلب است،[۲] که در آمفیزم خودبه‌خودی مدیاستن بر روی پریکاردیوم شنیده می‌شود و به نظر می‌رسد که از تپش قلب بر روی بافت‌های پر از هوا ناشی می‌شود. این نشانه نامش را از لوئیس هامان پزشک دانشگاه جانز هاپکینز می‌گیرد[۳] و بر حاشیه چپ قلب بهتر شنیده می‌شود.[۴] دلیل این وضعیت پنومومدیاستن یا پنوموپریکاردیوم ناشی از تروما به نای و نایژه است. (سوانح، پارگی هنگام برونکوسکوپی)[۵]

منابع

[ویرایش]
  1. Shabetai, Ralph (2003-10-31). The Pericardium - Google Book Search. Springer. ISBN 9781402076398. Retrieved 2008-11-26.
  2. "Hamman sign" at Dorland's Medical Dictionary
  3. synd/3001 در وبگاه هونِـیمدئیت؟
  4. McCann], [executive publisher, Judith A. Shilling (2008). Nursing. Ambler, PA: Lippincott Williams & Wilkins. p. 171. ISBN 9781582556680.
  5. . Chu CP, Chen PP (April 2002). "Tracheobronchial injury secondary to blunt chest trauma: Diagnosis and management". Anaesth Intensive Care. 30 (2): 145–52. doi:10.1177/0310057X0203000204. PMID 12002920.