نشانه کارنت

نشانه کارنت
تخصصپزشکی گوارش
تشخیص افتراقیدرد دیوارهٔ شکم
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

نشانه کارنت (انگلیسی: Carnett's sign) یافته‌ای در معاینه بالینی شکم است که در آن درد شکمی حاد در اثر کشش ماهیچه‌های دیواره شکم بدون تغییر مانده یا افزایش می‌یابد.[۱][۲] برای اینکار کافی است از بیمار بخواهیم در حین درازکش روی تخت، سر و شانه‌های خود را از روی تخت بلند کند یا آنکه بدون خم کردن زانو، دو تا پاهای خود را به‌طور مستقیم بالا بیاورد. اگر این آزمون مثبت شود، بدان معناست که منبع درد در دیوارهٔ شکم (و نه در حفره شکمی) است؛ مثلاً هماتوم علاف ماهیچهٔ مستقیم شکم (رکتوس) منبع درد است و نه آپاندیسیت.[۳][۴] این نشانه پزشکی را نخستین بار جان برتون کارنت جراح آمریکایی در سال ۱۹۲۶ تشریح کرد.[۵]

منابع

[ویرایش]
  1. Suleiman S, Johnston DE (August 2001). "The abdominal wall: an overlooked source of pain". Am Fam Physician. 64 (3): 431–8. PMID 11515832.
  2. Cartwright SL, Knudson MP (April 2008). "Evaluation of acute abdominal pain in adults". Am Fam Physician. 77 (7): 971–8. PMID 18441863.
  3. Gray DW, Dixon JM, Seabrook G, Collin J (July 1988). "Is abdominal wall tenderness a useful sign in the diagnosis of non-specific abdominal pain?". Ann R Coll Surg Engl. 70 (4): 233–4. PMC 2498809. PMID 2970820.
  4. Thomson H, Francis DM (November 1977). "Abdominal-wall tenderness: A useful sign in the acute abdomen". Lancet. 2 (8047): 1053–4. doi:10.1016/S0140-6736(77)91885-2. PMID 72957. S2CID 1292751.
  5. Carnett JB (1926) Intercostal neuralgia as a cause of abdominal pain and tenderness. J. Surg. Gynecol. Obstet. 42:625-632