نمادهای کیمیاگری، که در اصل به عنوان بخشی از کیمیاگری ابداع میشد، برای نشان دادن برخی عناصر و برخی ترکیبات تا قرن هجدهم مورد استفاده کیمیاگران بود. اگرچه نمادگذاری مانند این بیشتر استاندارد بود، اما سبک و نماد بین کیمیاگران متفاوت بود، بنابراین این صفحه رایجترین آنها را فهرست میکند.
طبق اسناد پاراسلسوس (۱۴۹۳–۱۵۴۱)، سه ماده اول یا tria prima - که بلافاصله مواد از آنها تشکیل میشود - عبارتند از:[۱][۲]
کیمیاگری غربی از عناصر هرمتیک استفاده میکند. نمادهای مورد استفاده برای این موارد عبارتند از:[۱]
هفت فلز با هفت سیاره کلاسیک و هفت خدای باستانی مرتبط هستند که همگی به شدت در نمادگرایی کیمیاگری نقش دارند. اگرچه فلزات گاهی یک گلایف خاص از خود دارند، اما بیشتر از نماد این کره خاکی استفاده میشود، و حالت نمادین و افسانه ای آنها با طالع بینی غربی سازگار است. نمادگرایی سیاره ای محدود به هفت ستاره سرگردان است که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند و از سیارات خارج از زحل اورانوس و نپتون استفاده نمیشود.
کیمیاگری گاهی اوقات به صورت یک سری عملیات شیمیایی بیان میشد. در مواردی که این تعداد دوازده عدد باشد، میتوان یکی از علائم زودیاک را به عنوان شکلی از رمزنگاری اختصاص داد. مثال زیر را میتوان در فرهنگ لغت اسطوره ای - هرمتیک پرنتی در ۱۷۵۸ یافت:[۳]
چندین علامت واحد حجم، وزن یا زمان را نشان میدهد.
نمادهای بلوک کیمیاگری در سال ۲۰۱۰ به عنوان بخشی از یونیکد ۶٫۰ افزوده شدند.[۴]
نمادهای دیگری که معمولاً در کیمیاگری و سنتهای باطنی مرتبط به کار میروند
پروندههای رسانهای مربوط به Alchemical symbols در ویکیانبار