نمایشگر کریستال مایع با ترانزیستور فیلم نازک (TFT LCD) (به انگلیسی: Thin-film-transistor liquid-crystal display) نوعی صفحه نمایش کریستال مایع (LCD) است که از فناوری ترانزیستور فیلم نازک (TFT) برای بهبود کیفیت تصویر مانند آدرسپذیری و کنتراست استفاده میکند. یک السیدی تیافتی بر خلاف السیدیهای ماتریسی غیرفعال یا ساده و السیدیهای راهانداز مستقیم، یک السیدی ماتریسی فعال با چند بخش است. [نیازمند شفافسازی]
السیدی تیافتیها در وسایلی از جمله تلویزیون، نمایشگر رایانه، تلفنهای همراه، دستگاههای دستی، سیستمهای بازیهای ویدئویی، سامانه ناوبری، سیستمهای ناوبری، پروژکتورها،[۱] و داشبورد خودرو استفاده میشوند.
ماسفت (ترانزیستور اثر میدانی-اکسید فلزی- نیمرسانا) توسط محمد محمد عطاالله و داوون کانگ در آزمایشگاههای بل در سال ۱۹۵۹ اختراع شد،[۲] و در سال ۱۹۶۰ ارائه شد.[۳] پل کی. ولایمر در آرسیای با تکیه بر کار خود با ماسفتها، ترانزیستور فیلم نازک (TFT) را در سال ۱۹۶۲ توسعه داد.[۴] این یک تیافتی سیدیاس (سولفید کادمیوم)،[۵] و نوعی از ماسفت متمایز از بدنه ماسفت استاندارد بود.[۶] ایده نمایش یک نمایشگر کریستال مایع مبتنی بر (السیدی تیافتی) توسط برنارد لچنر از آزمایشگاههای RCA در سال ۱۹۶۸ درک شد. در سال ۱۹۷۱، لچر، اف.جی. مارلو، ای او نستر و جی. تولس نمایشگر ماتریس ۲ در ۱۸ را با استفاده از یک حالت پراکنش پویا نشان دادند.[۷] در سال ۱۹۷۳، تی پیتر برودی، جیای آساس و جی دی دیکسون در آزمایشگاههای تحقیقاتی وستینگهاوس با توسعه یک TFT CdSe (کادمیم سلنید) که آنها برای نشاندادن اولین نمایشگر CdSe کریستال مایع با ترانزیستور فیلم نازک (TFT LCD) استفاده کردند.[۸] برودی و فناگ چن لو اولین نمایشگر کریستال مایع ماتریسی فعال تخت (AM LCD) را با استفاده از CdSe TFT در سال ۱۹۷۴ نشان دادند، و سپس بردی اصطلاح «ماتریس فعال» را در سال ۱۹۷۵ ابداع کرد. تا تاریخ ۲۰۱۳[بروزرسانی]، همه دستگاههای نمایشگر تصویری الکترونیکی با وضوح بالا و با کیفیت بالا از نمایشگرهای ماتریس فعال مبتنی بر TFT استفاده میکنند.[۹]