این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
نوک پیکان (به انگلیسی:arrowhead) معمولاً نوک تیز و سخت شده یک تیر است که بخش عمده ای از جرم پرتابه را تشکیل میدهد و مسئول برخورد و نفوذ به یک هدف و همچنین انجام برخی اهداف خاص مانند سیگنال دهی است.
نوک پیکانهای اولیه از سنگ و از مواد آلی ساخته شده میشدند. با پیشرفت تمدنهای بشری، از مواد آلیاژی دیگر استفاده شد. نوک پیکان دستساختههای مهمی برای باستانشناسان هستند. نوک پیکانها یک زیر مجموعه از سر پرتابهها میباشند. امروزه و توسط علاقه مندان نوین هنوز «سالانه بیش از یک میلیون نیزه و نوک پیکان جدید تولید میشود».[۱][۲]
در عصر سنگ، مردم از استخوانهای تیز شده، سنگهای آتشزنه، پولکها، تراشهها و تکههای سنگ به عنوان سلاح و ابزار استفاده میکردند. چنین اقلامی در سراسر تمدن بشری مورد استفاده قرار گرفتند و با گذشت زمان از مواد جدیدی استفاده شد. به عنوان دستساختههای باستانشناسی، چنین اشیایی به عنوان سرپرتابه و بدون مشخصسازی استفاده آنها در کمان یا نیزه یا هر روش پرتابی دیگر طبقهبندی میشوند.[۳]
چنین دستسازههایی را میتوان در سراسر جهان و در مکانهای مختلف یافت. آنهایی که باقی ماندهاند معمولاً از سنگ ساخته شدهاند که عمدتاً از سنگ آتشزنه، ابسیدین یا چرت تشکیل شدهاست. در بسیاری از کاوشها نوک پیکانهای استخوانی، چوبی و فلزی نیز یافت شدهاست.
پرتابههای سنگی با قدمت ۶۴۰۰۰ سال از لایههای رسوب باستانی در غار سیبودو و در آفریقای جنوبی کاوش شد. در بررسیها آثاری از خون و بقایای استخوان و چسب ساخته شده از یک رزین گیاهی که برای چسباندن آنها به یک محور چوبی استفاده شدهاست. این نشاندهنده یک «رفتار خواستار فرایند شناختی» مورد نیاز برای تولید چسب میباشد.[۴]
«شکار با تیر و کمان نیاز به برنامهریزی پیچیده چند مرحله ای، جمعآوری مواد و آمادهسازی ابزار نیاز دارد و مستلزم مجموعه ای از مهارتهای اجتماعی و ارتباطی نوآورانه است.»[۵]
نوک پیکانها به شفتهای پیکان متصل میشوند تا از کمان پرتاب شوند. انواع مشابهی از سر پرتابه ممکن است به یک نیزه متصل شده و با استفاده از آتالاتل (پرتاب کننده نیزه) «پرتاب» شود.
نوک پیکان یا سر پرتابه قسمت اصلی و پایهای تیر است و بیشترین نقش را در تعیین هدف آن ایفا میکند. برخی از تیرها ممکن است به سادگی از یک نوک تیز شده از شفت جامد استفاده کنند، اما ساختن سر پیکانهای جداگانه، معمولاً از فلز، شاخ، سنگ یا مواد سخت دیگر، بسیار رایج تر است.
نوک پیکانها معمولاً با توجه به عملکردشان دارای انواع مختلفی هستند.[۶][۷][۸][۹] به عنوان مثال نوک پیکانهای سه تیغه ای، سه تیغه ای یا سکایی در مناطق تحت تأثیر سکاها و ایرانیان باستان یافت شدهاند. این نوع از نوک پیکانها معمولاً توسط ارتش شاهنشاهی هخامنشی استفاده میشدهاست.[۱۰]
To test a steel bodkin pointed arrow such as was used at the battle of Cressy, I borrowed a shirt of chain armor from the Museum, a beautiful specimen made in Damascus in the 15th Century. It weighed twenty-five pounds and was in perfect condition. One of the attendants in the Museum offered to put it on and allow me to shoot at him. Fortunately, I declined his proffered services and put it on a wooden box, padded with burlap to represent clothing. Indoors at a distance of هفت یارد [۶ متر], I discharged an arrow at it with such force that sparks flew from the links of steel as from a forge. The bodkin point and shaft went through the thickest portion of the back, penetrated an inch of wood and bulged out the opposite side of the armor shirt. The attendant turned a pale green. An arrow of this type can be shot about دوصد یارد [۱۸۰ متر], and would be deadly up to the full limit of its flight.