نینازو

نینازو
خدای جهان زیرین، مارها و گیاهان
مرکز فرهنگی غالبانگی، و نیز در اصل اشنونا
نمادمار
اطلاعات شخصی
والدین
همسرنینگیریدا[۱]
فرزندان
همتایان
همتای اشنونینتیشپاک

نینازو (سومری: 𒀭𒊩𒌆𒀀𒋢) خدای بین‌النهرینی جهان زیرین و با منشا سومری بود.

شخصیت و شمایل‌نگاری

[ویرایش]

نام او منشا سومری دارد و به معنای «ارباب شفابخش» می‌تواند باشد،[۲] گرچه به ندرت با پزشکی در ارتباط بود.[۳] او همچنین با گیاهان و کشاورزی در ارتباط بود.[۴]

نینازو خدایی جنگجو نیز (به خصوص در اشنونا) بود.[۳] «ستاره عیلام»، یکی از نام‌های بین‌النهرینی سیاره مریخ، در متن‌های نجومی با نینازو مرتبط شده است.[۵]

ارتباط با سایر خداییان

[ویرایش]

خدای نینمادا، «افسونگر مار آن»، همواره به عنوان برادر نینازو در نظر گرفته می‌شد.[۳]

پرستش

[ویرایش]

مرکز اصلی آیین نینازو انگی بود، شهری که بین اور و اوروک قرار داشت.[۶]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ Wiggermann 1998a, p. 368.
  2. ↑ Wiggermann 1998, pp. 329-330.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Wiggermann 1998, p. 330.
  4. ↑ Wiggermann 1998, pp. 331-332.
  5. ↑ Wiggermann 1998, p. 335.
  6. ↑ Wiggermann 1997, p. 33.

منابع

[ویرایش]
  • Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
  • Beaulieu, Paul-Alain (2021). "Remarks on Theophoric Names in the Late Babylonian Archives from Ur". Individuals and Institutions in the Ancient Near East. De Gruyter. pp. 163–178. doi:10.1515/9781501514661-006. ISBN 9781501514661. S2CID 244620728.
  • Dalley, Stephanie (1998). Myths from Mesopotamia: Creation, the Flood, Gilgamesh, and Others. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-283589-5.
  • D'Agostino, Franco; Greco, Angela (2019). "Abu Tbeirah. A Philological and Epigraphic Point of View". Abu Tbeirah excavations I. Area 1: last phase and building A – phase 1. Roma: Sapienza Università Editrice. ISBN 978-88-9377-108-5. OCLC 1107331347.
  • George, Andrew R. (1993). House most high: the temples of ancient Mesopotamia. Winona Lake: Eisenbrauns. ISBN 0-931464-80-3. OCLC 27813103.
  • Kobayashi, Toshiko (1992). "On Ninazu, as Seen in the Economic Texts of the Early Dynastic Lagaš". Orient. The Society for Near Eastern Studies in Japan. 28: 75–105. doi:10.5356/orient1960.28.75. ISSN 1884-1392. S2CID 191496612.
  • [۱]Kobayashi, Toshiko, "Ninazu, the Personal Deity of Gudea", Orient 30, pp. 142-157, 1995
  • Sibbing-Plantholt, Irene (2022). The Image of Mesopotamian Divine Healers. Brill. ISBN 978-90-04-51240-5.
  • Stevens, Kathryn (2013), "Ninazu (god)", Ancient Mesopotamian Gods and Goddesses, Open Richly Annotated Cuneiform Corpus, UK Higher Education Academy
  • Such-Gutiérrez, Marcos (2005). "Untersuchungen zum Pantheon von Adab im 3. Jt". Archiv für Orientforschung (به آلمانی). Archiv für Orientforschung (AfO)/Institut für Orientalistik. 51: 1–44. ISSN 0066-6440. JSTOR 41670228. Retrieved 2022-08-19.
  • Wiggermann, Frans A. M. (1998), "Nin-azu", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-02-03
  • Wiggermann, Frans A. M. (1998a), "Nin-ĝišzida", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-02-03
  • Wiggermann, Frans A. M. (1997). "Transtigridian Snake Gods". In Finkel, I. L.; Geller, M. J. (eds.). Sumerian Gods and their Representations. ISBN 978-90-56-93005-9.