فهرست نامها | Explorer 93 Nuclear Spectroscopic Telescope Array SMEX-11 |
---|---|
گونه مأموریت | ماهواره اخترشناسی پرتو ایکس |
اپراتور | ناسا / آزمایشگاه پیشرانش جت |
شناسهٔ کوسپار | 2012-031A |
شماره ستکات | ۳۸۳۵۸ |
وبگاه | |
مدت مأموریت | 2 years (planned) ۱۲ سال، ۴ ماه، ۱۶ روز (in progress) |
ویژگیهای فضاپیما | |
فضاپیما | Explorer XCIII |
گونه فضاپیما | Nuclear Spectroscopic Telescope Array |
Bus | LEOStar-2 |
سازنده | اوربیتال ساینسز کورپوریشن ای تی کی |
جرم پرتاب | ۳۵۰ کیلوگرم (۷۷۰ پوند)[۱] |
جرم بار مفید | ۱۷۱ کیلوگرم (۳۷۷ پوند) |
ابعاد | ۱٫۲ × ۱۰٫۹ متر (۳ فوت ۱۱ اینچ × ۳۵ فوت ۹ اینچ) |
توان | ۷۵۰ واتs[۲] |
آغاز مأموریت | |
تاریخ راهاندازی | 13 June 2012, ۱۶:۰۰:۳۷ ساعت هماهنگ جهانی[۳] |
موشک | پگاسوس (F41) |
سایت پرتاب | آبسنگ حلقوی کواجالین، Stargazer |
پیمانکار | اوربیتال ساینسز کورپوریشن |
مشخصات مداری | |
سامانه مرجع | مدار زمینمرکزی |
رژیم مأموریت | Near-equatorial orbit |
حضیض gee | ۵۹۶٫۶ کیلومتر (۳۷۰٫۷ مایل) |
اوج gee | ۶۱۲٫۶ کیلومتر (۳۸۰٫۷ مایل) |
انحراف مداری | ۶٫۰۲۷° |
تناوب | 96.8 minutes |
تلسکوپ اصلی | |
گونه | Wolter type I |
فاصله کانونی | ۱۰٫۱۵ متر (۳۳٫۳ فوت)[۲] |
Collecting area | 9 keV: ۸۴۷ سانتیمتر مربع (۱۳۱٫۳ اینچ مربع) 78 keV: ۶۰ سانتیمتر مربع (۹٫۳ اینچ مربع) |
طول موج | 3–79 keV |
دقت | 9.5 arcseconds |
ابزار و تجهیزات | |
Dual X-ray telescope | |
Explorer program |
نیوستار (آرایهٔ تلسکوپ طیفسنجی هستهای) (انگلیسی: NuSTAR) که اکسپلورر ۹۳ و (اسامئیایکس—۱۱ SMEX-11) نیز نامیده شده) یک تلسکوپ پرتو ایکس فضایی ناسا است که از تقریب مخروطی تلسکوپ ولتر برای تمرکز پرتوهای ایکس با انرژی بالا از منابع اخترفیزیکی، بهویژه برای «طیفسنجی هستهای» استفاده میکند. و در محدودهٔ ۳ تا ۷۹ الکترونولت کار میکند.[۴]
نیوستار یازدهمین مأموریت برنامهٔ ماهوارهای از برنامه کاوشگران (اسامئیایکس—۱۱) ناسا و اولین تلسکوپ پرتو ایکس تصویربرداری مستقیم مبتنی بر فضا در انرژیهایی فراتر از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا و XMM-نیوتن است. این مأموریت با موفقیت در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۲ راهاندازی شد؛ پرتابی که قبلاً از ۲۱ مارس ۲۰۱۲ به دلیل مشکلات نرمافزاری وسیله نقلیه پرتاب به تعویق افتاده بود.[۵][۶]
اهداف علمی اولیه این مأموریت انجام یک بررسی عمیق برای سیاهچالههایی که یک میلیارد برابر جرم خورشیدی جرم دارند؛ بررسی چگونگی شتاب گرفتن ذرات تا انرژی بسیار بالا در کهکشانهای فعال، درک چگونگی ایجاد عناصر در انفجارهای پرجرم ستارهها، با تصویربرداری از بازمانده ابرنواخترها.
با تکمیل یک مأموریت دو سالهٔ اولیهٔ خود،[۷] نیوستار اکنون در نهمین سال فعالیت خود است.
نیوستار، تلسکوپ متمرکز کننده انرژی بالا (HEFT)، یک نسخهٔ بالونی بود که تلسکوپها و آشکارسازهایی را حمل میکرد که با استفاده از فناوریهای مشابه ساخته شده بودند. در فوریه ۲۰۰۳، ناسا برنامه اکسپلورر اعلام فرصت (AoO) را صادر کرد. در پاسخ، نیوستار در می ۲۰۰۳ به ناسا ارائه شد، به عنوان یکی از ۳۶ پیشنهاد مأموریتی که برای دهمین و یازدهمین مأموریت کاوشگر کوچک رقابت میکرد.
از زمان راه اندازی خود نیوستار قابلیت تطبیقپذیری خود را نشان داده و راه را برای بسیاری از یافتههای نو در زمینههای گوناگونی از پژوهشهای اخترفیزیکی باز کردهاست.
در فوریه ۲۰۱۳، ناسا فاش کرد که نیوستار، همراه با تلسکوپ فضایی ایکسامام-نیوتون، سرعت چرخش سیاهچاله عظیم را در مرکز کهکشان انجیسی ۱۳۶۵ اندازهگیری کردهاست.[۸]