نیکون دی۱ | |
---|---|
بیشترین حد وضوح | ۲٬۰۰۰ × ۱٬۳۱۲ (۲٫۷ پیکسل) |
نوع لنز | قابل تعویض، خانواده اف-ماونت |
شاتر | Charge-coupled electronic and mechanical shutter |
برد سرعت شاتر | ۳۰ تا ۱/۱۶٬۰۰۰ ثانیه و سرعت B |
حالتهای نوردهی | برنامهریزی خودکار [P] قابل برنامهریزی؛ تقدم شاتر خودکار [S]؛ تقدم دیافراگم خودکار [A]؛ دستی [M] |
فضای فوکوس | ۵ منطقه |
حالتهای فوکوس | Single-servo AF (S)، continuous-servo AF (C)، Manual (M) |
عکسبرداری متوالی | ۴٫۵ فریم بر ثانیه |
نمایاب | اپتیکال |
سرعت فیلم | 200–1600 in 1 EV steps |
تراز سفیدی | خودکار، قابل تنظیم، دستی |
نمایشگر السیدی عقب | ۲ اینچ (۵۱ میلیمتر)، ۱۲۰،000-dot TFT LCD |
حافظه | کامپکتفلش (تایپ یک و تایپ دو، حداکثر ۲ گیگابایت) |
وزن | حدود ۱٫۱ کیلوگرم (بدون باتری و لنز) |
ساخت | نیکون |
اطلاعات خرد |
نیکون دی۱ (به انگلیسی: Nikon D1) یک دوربین عکاسی تک لنزی بازتابی دیجیتال (دیاسالآر) ساخت شرکت نیکون است که در ۱۵ ژوئیه ۱۹۹۹ رونمایی شد. این دوربین به حسگر ۲٫۷ مگاپیکسلی مجهز بود و توانایی ثبت ۴٫۵ فریم در ثانیه را داشت. این دوربین لنزهای خانوادهٔ نیکون اف-ماونت را پشتیبانی میکند.[۱]
در پنجم فوریه ۲۰۰۱، نیکون دو مدل جدید دی۱اچ (D1H) و دی۱ایکس (D1X) را جایگزین مدل قبلی نمود. دی۱اچ با حسگر ۵٫۳ مگاپیکسلی و سرعت عکسبرداری ۳ فریم در ثانیه و با توانایی ثبت ۲۱ فریم متوالی، مدل گرانقیمتتر، و دی۱ایکس که به حسگر ۲٫۷ مگاپیکسلی مشابه دی۱ مجهز بود و ۵ فریم در هر ثانیه و ۴۰ فریم متوالی، مدل ارزانتر بود.[۲] تولید دی۱اچ تا سال ۲۰۰۳ و دی۱ایکس تا سال ۲۰۰۴ ادامهیافت.