هارون پوترا | |||||
---|---|---|---|---|---|
سومین یانگ دی پرتوان آگونگ | |||||
سلطنت | ۲۱ سپتامبر ۱۹۶۰ – ۲۰ سپتامبر ۱۹۶۵ | ||||
نصب | ۴ ژانویه ۱۹۶۱ | ||||
پیشین | حسام الدین سلانگور | ||||
جانشین | اسماعیل ناصرالدین شاه ترنگانو | ||||
نایب السلطنه | تونکو عبدالرحمن | ||||
راجه پرلیس | |||||
تاجگذاری | ۱۲ مارس ۱۹۴۹ | ||||
پیشین | سید حمزه | ||||
جانشین | سراج الدین پرلیس | ||||
زاده | ۲۵ نوامبر ۱۹۲۰ پرلیس، مالزی تحت استعمار بریتانیا | ||||
درگذشته | ۱۶ آوریل ۲۰۰۰ (۷۹ سال) کوالالامپور، مالزی | ||||
آرامگاه | ۱۷ آوریل ۲۰۰۰ | ||||
| |||||
خاندان | خاندال جمال اللیل | ||||
پدر | تون سید حسن بن تون سید محمد جمال اللیل |
تونکو سید هارون پوترا ابن المرحوم سید حسن جمال اللیل (به جاوی: توانکو سید هارون ڤوترا ابن المرحوم سید حسن جمال اللیل) (زاده ۲۵ نوامبر ۱۹۲۰ – درگذشته ۱۶ آوریل ۲۰۰۰) سومین یانگ دی پرتوان آگونگ مالایا و بعد مالزی از ۲۱ سپتامبر ۱۹۶۰ تا ۲۰ سپتامبر ۱۹۶۵ و ششمین راجه پرلیس از ۴ دسامبر ۱۹۴۵ تا ۱۶ آوریل ۲۰۰۰ بود.
وی فرزند سید حسن بن سید محمود جمال اللیل (۱۸۹۷ – ۱۸ اکتبر ۱۹۳۵)، وارث سلطنت پرلیس از همسرش، وان ته بنت ون اندوت (۱۸۹۸ – ۲۷ دسامبر ۱۹۵۲) بود.[۱] وی در آراو متولد شد و در مدرسه آراو مالایی و بعداً در مدرسه آزاد پنانگ بین سالهای ۱۹۳۷ و ۱۹۳۹ تحصیل کرد.[۲] در سن ۱۸ سالگی، وی به خدمات اداری پرلیس پیوست و در شاخه قضایی مشغول خدمت شد. او در سال ۱۹۴۰، به کوالالامپور منتقل شد تا به عنوان دادستان دوم در دادگاه کیفری خدمت کند.[۳]
چهارمین راجا در پرلیس، سید علوی ابن سید صافی جمال الله (متولد ۱۸۸۱؛ سلطنت ۱۹۰۵–۱۹۴۳) بدون فرزند بود. با این حال، او چندین برادر ناتنی داشت که برای تصدی مقام وارث با هم رقابت میکردند.[۴] جانشینی تاج و تخت پرلیس اتوماتیک نبود و یک وارث باید توسط شورای ایالتی نیز مورد تأیید میبود.[۵]
پدربزرگ پدری سید پوترا، سید محمود (درگذشت ۱۹۱۹)، بزرگترین پسر سید صافی ابن المرحوم سید علوی جمال الله (حاکم سوم) بود. وی همچنین برادر ناتنی راجا سید علوی بود.[۶] وی تا سال ۱۹۱۲ به عنوان راجا مودا کار میکرد[۷] و در سال ۱۹۱۷ در الور ستار، کداح محکوم و زندانی شد. دو سال بعد، او در الور ستار درگذشت.[۸] در ۶ دسامبر ۱۹۳۴، پسر سید محمود، سید حسن، توسط شورای دولتی به عنوان وارث انتخاب شد. با این حال، سید حسن در ۱۸ اکتبر ۱۹۳۵ درگذشت.[۹]
در ۳۰ آوریل ۱۹۳۸، شورای دولتی سید پوترا (پسر سید حسن) را به عنوان وارث برگزید. این انتخاب با مخالفت سید حمزه، برادر ناتنی کوچکتر راجا سید علوی و نایب رئیس شورای دولتی و با استدلالات اسلامی همراه شد. با این وجود حاکمان استعماری انگلیس از سید پوترا حمایت کردند.[۱۰]
با شروع جنگ جهانی دوم، راجا سید علوی به کوالا کنگسر پراک عقبنشینی کرد. وی در ۲۸ دسامبر ۱۹۴۱ به پرلیس بازگشت اما بسیار بیمار بود و امور دولتی توسط سید حمزه انجام میشد.[۱۱] سید پوترا در آن زمان در دادگستری در کوالالامپور خدمت میکرد و توسط سلطان موسی غیاث الدین ریاات شاه سلانگور به وی توصیه شده بود که در آنجا بماند. راجا سید علوی در اول فوریه ۱۹۴۳ در آراو درگذشت و یک روز بعد، قبل از تشییع جنازه، با موافقت فرماندار نظامی ژاپن کدا و پرلیس، سید حمزه پنجمین سلطان پرلیس اعلام شد.[۱۲]
سید پوترا و خانواده اش تا ۱۵ مه ۱۹۴۲ هنگامی که به پرلیس بازگشت در کلانگ ماندند. او در خانه ای در نزدیکی ایستگاه راهآهن آراو زندگی میکرد و ماهیانه ۹۰ دلار کمک هزینه از راجا سید علوی دریافت میکرد اما این امر با مرگ او متوقف شد.[۱۳] در ۲۹ مارس ۱۹۴۵ او به کلانتان، محل تولد همسر خود مهاجرت کرد و مشغول به فروش کیک شد.[۱۴]
اداره نظامی انگلیس (BMA) تحت فرماندهی لرد لوئیس مونت باتن از به رسمیت شناختن سید حمزه به عنوان راجا امتناع ورزید. در ۱۸ سپتامبر ۱۹۴۵، سید حمزه استعفا داد.[۱۵][۱۶] وی به تایلند تبعید شد و در ۲۰ فوریه ۱۹۵۸ در آراو درگذشت.[۱۷]
در ۴ دسامبر ۱۹۴۵ انگلیسیها سید پوترا را به عنوان ششمین راجا از پرلیس اعلام داشتند.[۱۸] وی به پرلیس بازگشت و ۱۲ مارس ۱۹۴۹ آغاز به کار نمود.[۱۹]
راجا سید پوترا به معاهده اتحادیه مالایا اعتراض کرد به این دلیل که با معاهده ۱۹۳۰ انگلیس-پرلیس که قدرت حکمرانی را به شورای راجا میدهد، مغایرت داشت. با این حال اعتراض وی رد شد. متعاقباً مانند دیگر حاکمان مالایی، راجا سید پوترا پیمان اتحادیه مالایا را لغو کرد.[۲۰]
سید پوترا توسط فرمانروایان مالایی به عنوان معاون یانگ دی پرتوان آگونگ برگزیده شد و از ۱۴ آوریل ۱۹۶۰ تا زمان مرگ سلطان حسام الدین عالم شاه در ۱ سپتامبر ۱۹۶۰ در این سمت خدمت کرد.
راجا سید پوترا به عنوان سومین یانگ دی پرتوان آگونگ از مالایای مستقل انتخاب شد و از ۲۱ سپتامبر ۱۹۶۰ مشغول به کار گشت. وی در ۴ ژانویه ۱۹۶۱ در ایستانا نگارا اقامت گزید. در ۱۶ سپتامبر ۱۹۶۳ با اعلام فدراسیون مالزی متشکل از مالایا، بورنئو بریتانیا، ساراواک و سنگاپور، وی یانگ دی پرتوان آگونگ مالزی شد. وی دوره مسئولیت خود را در ۲۰ سپتامبر ۱۹۶۵ به پایان رساند. پسرش تونکو سید سراج الدین نیز به عنوان یانگ دی پرتوان آگونگ انتخاب شد و پس از مرگ صلاح الدین (سلطان سلانگور)، از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ خدمت کرد.
در سپتامبر ۱۹۶۳، مالزی تشکیل شد و تونکو سید پوترا به عنوان آخرین پادشاه مالایا، اولین پادشاه مالزی و تنها پادشاه مالایی که سنگاپور در تاریخ معاصر داشتهاست، شناخته شد.
دوران ریاست سید پوترا به عنوان یانگ دی پرتوان آگونگ با تقابل اندونزیایی بین مالزی تازه تأسیس و همسایه بزرگتر آن، اندونزی شناخته میشد. وی پیشنهاد داد تا در پایان دوره مسئولیت خود به عنوان یانگ دی پرتوان آگونگ باقی بماند تا تنشها برطرف شود، اما این پیشنهاد توسط نخستوزیر وقت تونکو عبدالرحمن رد شد.[۲۱]
وی به عنوان یانگ دی پرتوان آگونگ، به معالجه صحیح خود و اعضای خاندانهای سلطنتی توجه داشت. این، محصول بیماری مرموز و مرگ سلطان حسام الدین عالم شاه، سلف وی بود.[۲۲]
استادیوم نگارا، ساختمان پارلمان، موزه ملی نگارا، فرودگاه بینالمللی سوبانگ، مسجد نگارا و اسکلههای تنگه کلانگ، در دوران وی بنا شدند که نشان از اهتمام وی بر آبادانی و گسترش مالزی داشت.
اما اوضاع همیشه به کام سلطان نبود. سید پوترا از اینکه جدا شدن سنگاپور از مالزی باید در ۹ اوت ۱۹۶۵، فقط سه هفته قبل از جشن استقلال، و حدود یک ماه قبل از ترک دفتر انجام شود بسیار برآشفته بود.
سید پوترا به تون ماهاتیر محمد در طی دوران نخستوزیری اش مشاوره میداد. وی در ۱۶ آوریل ۲۰۰۰ در انستیتوی ملی قلب کوالالامپور در اثر حمله قلبی درگذشت. در آن زمان او عنوان طولانیترین دوره پادشاهی در جهان را از ۱۹۸۹ و با مرگ فرانتس یوزف دوم لیختن اشتاین در اختیار داشت. وی در آرامگاه سلطنتی در آراو، پرلیس به خاک سپرده شد.[۲۳]
تونکو سید پوترا دو بار ازدواج کرد:
چندین مکان به نام وی نامگذاری شدهاند، از جمله:
هارون پوترای پرلیس زادهٔ: ۲۵ نوامبر ۱۹۲۰ درگذشتهٔ: ۱۶ اوت ۲۰۰۰
| ||
عنوان سلطنتی | ||
---|---|---|
پیشین: حسام الدین سلانگور |
یانگ دی پرتوان آگونگ ۲۱ سپتامبر ۱۹۶۰ – ۲۰ سپتامبر ۱۹۶۵ |
پسین: اسماعیل ناصرالدین شاه ترنگانو |
پیشین: سید حمزه |
راجه پرلیس ۴ دسامبر ۱۹۴۵ – ۱۶ آوریل ۲۰۰۰ |
پسین: سراج الدین پرلیس |