هاوارد اتوود کلی

هاوارد اَتوود کلی
زادهٔ۲۰ فوریهٔ ۱۸۵۸
کمدن، نیوجرسی، ایالات متحده آمریکا
درگذشت۱۲ ژانویهٔ ۱۹۴۳ (۸۴ سال)
بالتیمور، ایالات متحده آمریکا
ملیتآمریکایی
محل تحصیلدانشگاه پنسیلوانیا[۱] (بی‌ای،[۲]: ۱–۵  دکترای پزشکی)
پیشه‌ها
خویشاونداندورا لوئیس (خواهر)[۳]
امضاء

هاوارد اَتوود کِلی (انگلیسی: Howard Atwood Kelly؛ ‏ ۲۰ فوریهٔ ۱۸۵۸ – ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۴۳) جراح، نویسنده، پزشک متخصص بیماری‌های زنان، استاد دانشگاه و آسیب‌شناس اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی دانش‌آموختهٔ دانشگاه پنسیلوانیا بود و به همراه ویلیام آسلر، ویلیام استوارت هالستد و ویلیام اچ. ولش به عنوان «چهار ارشد برجسته»[۲]: ۴۸–۵۲  شناخته می‌شوند که استادان بنیان‌گذار بیمارستان جانز هاپکینز بالتیمور در مریلند بودند.[۴] وی نخستین کسی بود که پزشکی زنان را از طریق ابداع روش‌های جدید جراحی زنان و پژوهش‌های آسیب‌شناسی به عنوان تخصص پزشکی جا انداخت.[۵] او همچنین چندین نوآوری پزشکی از جمله سیستوسکوپ ارتقا یافته، گیرهٔ کِلی، اسپکولوم کلی، و فورسپس کِلی را ارائه کرد. از آنجا که کِلی یک مسیحی بنیادگرا و منع‌کننده الکل بود، بسیاری از معاصران او نسبت به کارکُشتگی و حرفه‌ای بودن پزشکی او ابراز تردید کردند.[۴]

او ابداع‌کنندهٔ «بخیه کِلی» بود که روشی برای درمان بی‌اختیاری فوریتی است،[۶][۷] و نخستین عمل سزارین موفق را در فیلادلفیا انجام داد. او در این دوران به عنوان یک مبتکر در تکنیک‌های جراحی شهرت پیدا کرد.[۸]

او نخستین بار «نشانهٔ کِلی» را توصیف کرد که راهی برای یافتن حالب هنگام جراحی شکمی است. از آنجایی که حالب‌ها تمایل دارند به جای حفظ موقعیت طبیعی خود در امتداد ماهیچه پسواس بزرگ در جریان عمل، به صفاق بچسبند، پیدا کردن آن دشوار است. «نشانهٔ کِلی» تکنیکی است که با اعمال فشار ملایم به حالب برای ایجاد حرکات لوله گوارش یا حرکت کرم‌مانند عضلانی برای شناسایی حالب استفاده می‌شود.

کِلی روش‌های بهتری را برای بررسی مثانه توسعه داد و روش‌هایی را که از پزشک چکی «پاول پاولیک» در پراگ آموخته بود، بهبود بخشید.[۹][۱۰]

او «اسپکولوم کِلی» را برای معاینات مقعدی و همچنین «آینه کوچک استوانه ای کِلی» را اختراع کرد، مجموعه‌ای از چند ابزار برای معاینات واژینال، که برخی از آنها به ویژه برای باکره‌ها طراحی شده بودند.[۱۱] فورسپس کِلی یا گیرهٔ کِلی هم از اختراعات اوست که برای کنترل جریان خون حین عمل استفاده می‌شود و می‌توان آن را یکی از بهترین و پرمصرف‌ترین تجهیزات جراحی دانست.[۱۱]

در اواخر دهه ۱۸۹۰ که کِلی به سرطان‌های زنان علاقه‌مند شد؛ برای کاهش خونریزی ناشی از سرطان آندومتر و سرطان دهانهٔ رحم، شریان ایلیاک داخلی را بست، روشی که امروزه در خونریزی‌های پس از زایمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۹]

کِلی همچنین در سال ۱۹۰۴ به استفاده از رادیم پرداخت. او از رادیم برای درمان خونریزی‌های رحمی و تومورهای فیبروئید استفاده کرد و این تکنیک‌ها را در مجله انجمن پزشکی آمریکا در سال ۱۹۱۴ منتشر کرد.[۱۲] او در کلینیک خود سال ۱۹۱۷، حدود ۵٫۵ گرم رادیم داشت و یکی از مراکز برجسته کشور برای پرتودرمانی جهت درمان سرطان در آن زمان بود.[۹]

تا زمانی بازنشستگی، کِلی بیش از ۵۵۰ مقاله و کتاب نوشت که موضوعاتی مانند آپاندکتومی، استفاده از رادیوم، جراحی الکتریکی، اوروژنیکولوژی و کاتتریزاسیون حالب را پوشش می‌داد. علاوه بر این، او همچنین پژوهش‌ها و مقالاتی در مورد تاریخ پزشکی، دین، اخترشناسی، زمین‌شناسی، الهیات، خزنده‌شناسی و گیاه‌شناسی داشت.[۱۳]: ۴۸–۵۲ 

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Howard Atwood Kelly (1858-1943)". University of Pennsylvania Archives. Archived from the original on 2016-01-13. Retrieved 2017-05-02.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Nweze, Ikenna; Munnangi, Swapna; Angus, L (2016). "Howard Atwood Kelly:Man of science, man of God". The American Surgeon. The American College of Surgeons. 83 (5): e171-175. PMID 28541846. Archived from the original on 10 May 2020. Retrieved 5 August 2024.
  3. ↑ Emma St. Clair Nichols Whitney (1891). Michael Hillegas and His Descendants. Press of M. E. Miller.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Roberts CS (October 2010). "H. L. Mencken and the four doctors: Osler, Halsted, Welch, and Kelly". Proc (Bayl Univ Med Cent). 23 (4): 377–388. doi:10.1080/08998280.2010.11928657. PMC 2943453. PMID 20944761.
  5. ↑ Johns Hopkins Medicine: The Four Founding Professors بایگانی‌شده در ۱۰ مارس ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine.
  6. ↑ Allen, P. M.; Setze, T. K. (1991-03-01). "Howard Atwood Kelly (1858-1943): his life and his enduring legacy". Southern Medical Journal. 84 (3): 361–368. doi:10.1097/00007611-199103000-00013. ISSN 0038-4348. PMID 2000523.
  7. ↑ Pelusi G., Busacchi P., Demaria F., Rinaldi A. M. (1990). "The Use of the Kelly Plication for the Prevention and Treatment of Genuine Stress Urinary Incontinence in Patients Undergoing Surgery for Genital Prolapse". International Urogynecology Journal. 1 (4): 196–99. doi:10.1007/bf00499015. S2CID 35411971.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  8. ↑ Cullen, Thomas (1943). Howard A.Kelly and Max Brodel. Baltimore, Maryland: The Johns Hopkins Alumni Magazine.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ Dastur, Adi E.; Tank, P.D. (October 2010). "Howard Atwood Kelly: much beyond the stitch". The Journal of Obstetrics and Gynecology of India. 60 (5): 392–394. doi:10.1007/s13224-010-0064-6. PMC 3394615.
  10. ↑ Kelly Howard A (1898). "VIII. Cystoscopy and Catheterization of the Ureters in the Male". Annals of Surgery. 27 (4): 475–486. PMC 1426821. PMID 17860569.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Kelly, Howard A. Operative Gynecology. Birmingham, Ala.: Classics of Medicine Library, 1992.
  12. ↑ Kelly, Howard A.; Burnam, Curtis F. (1914-08-22). "Radium in the Treatment of Uterine Hemorrhage and Fibroid Tumors". Journal of the American Medical Association. LXIII (8): 622–628. doi:10.1001/jama.1914.02570080006002. ISSN 0002-9955.
  13. ↑ Grauer, Neil (2012). Leading the Way: A History of Johns Hopkins Medicine. Baltimore, Maryland: Johns Hopkins Medicine. pp. 19–20. ISBN 978-1-4214-0657-2.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
wikisource-logo.svg This article incorporates text from a publication now in the public domain: Gilman, D. C.; Peck, H. T.; Colby, F. M., eds. (1905). "Kelly, Howard Atwood". International Encyclopedia. Vol. 11 (1st ed.). New York: Dodd, Mead. p. 434.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هاوارد اتوود کلی موجود است.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد زندگی‌نامه یک پزشک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.