هاکای تایوانی | |
---|---|
臺灣客家語/臺灣客話 | |
زبان بومی در | تایوان |
منطقه | تائویوان، میائولی، هسینچو، پینگتانگ، کائوهسیونگ، تایچونگ، نانتو، جانگوآ، یونلین، یایلان، هوالاین و تایتونگ |
شمار گویشوران | ۲٬۵۸۰٬۰۰۰ (۲۰۱۵)[۱] |
لاتین (Pha̍k-fa-sṳ)، نویسههای چینی (سنتی) | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | تایوان |
تنظیمشده توسط | شورای امور هاکا |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
ایزو ۶–۶۳۹ | htia |
گلاتولوگ | هیچ کدام |
زبانشناسی | 79-AAA-gap |
پراکندگی گویشوران ۶ سال به بالای هاکای تایوانی در تایوان در سال ۲۰۱۰ |
هاکای تایوانی (به هاکا: 臺灣客家語) یک خانواده زبانی از گویشهای هاکا است که در تایوان و بیشتر توسط مردم هاکا سخن گفته میشود. هاکای تایوانی شامل پنج گویش اصلی سیشیان، هایلو، دابو، رائوپینگ و ژائوآن است[۲] که سیشیان و هایلو دارای بیشترین گویشور در بین این گویشها هستند.[۳] سیشیان که دارای ۶ نواخت است، از ماوژوا در گوانگدونگ ریشه گرفته و بیشتر در مائولی، پینگتانگ و کائوهسیونگ رایج است، در حالی که هایلو با دارا بودن ۷ نواخت، از هایفنگ و لوفنگ در گوانگدونگ ریشه گرفته و پیرامون هسینچو متمرکز است.[۲][۳]
هاکا تایوانی رسماً به عنوان یکی از زبانهای ملی تایوان ذکر شدهاست. افزون بر پنج گویش اصلی، گویش دیگری به نام شیهای شمالی نیز در این کشور رایج است.
{{cite web}}
: نگهداری CS1: url-status (link)