هایمن جی. ریکوور

هایمن جی. ریکوور
ریکوور در سال ۱۹۵۵ در سمت یک دریاسالار
نام تولدچایم گودال‌یا ریکوور
نام(های) مستعار«پدر نیروی دریایی هسته‌ای»
زادهژانویه ۲۷, ۱۹۰۰&#۱۶۰;(۱۹۰۰-۰۱-۲۷)
ماکوف مازوویتسکی
درگذشتهدرگذشته: ۸ ژوئیه ۱۹۸۶
شهرستان آرلینگتون، ویرجینیا
وفاداری ایالات متحده آمریکا
شاخه نظامی نیروی دریایی آمریکا
سال‌های خدمت۱۹۱۸–۱۹۸۲
درجه دریاسالار
فرماندهییواس‌اس فینچ
راکتورهای دریایی
جنگ‌ها و عملیات‌هاجنگ جهانی دوم
جنگ سرد
نشان‌هانشان خدمات برجسته (۳)
لژیون افتخار (۲)
مدال طلای کنگره (۲)
نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری
جایزه انریکو فرمی
همسر(ان)روت د. مسترز(۱۹۳۱–۱۹۷۲ (مرگ همسر); ۱ فرزند)
النور ا. بندیکس (۱۹۷۴–۱۹۸۶ (مرگ فرزند))

هایمن جی. ریکوور (انگلیسی: Hyman G. Rickover); (زاده: ۲۷ ژانویه ۱۹۰۰ -درگذشته: ۸ ژوئیه ۱۹۸۶) یک دریاسالار نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بود.

فعالیت‌ها

[ویرایش]

ریکوور گسترش پایه‌ای نیروی محرکه نیروی دریایی را بنیاد گذاشت و هدایت نیروی دریایی را به مدت سه دهه به عنوان رئیس نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بر عهده داشت. علاوه بر این، او در گسترش ایستگاه مولد انرژی اتمی، از طریق به‌کارگیری رآکتور آب فوق بحرانی به منظور تولید برق نقش داشت. او به عنوان یکی از مهم‌ترین افسران نیروی دریایی ایالات‌متحده آمریکا شناخته می‌شد و به مدت نزدیک به ۳۰ سال (۱۹۵۳ تا ۱۹۸۲) به عنوان یکی از مهم‌ترین افسران خدمت کرد و کارش را به عنوان یک دریاسالار چهار ستاره آمریکا پایان داد. ۶۳ سال خدمت وظیفه فعال طولانی‌ترین مدت خدمت سربازی و طولانی‌ترین مدت خدمت در نیروهای مسلح آمریکا در تاریخ این کشور به شمارمی‌رود. ریکوور تنها یکی از چهار نفری است که تاکنون دو مدال طلای کنگره را دریافت کرده‌اند. میراث قابل‌توجه او از دستاوردهای تکنیکی است که شامل رکورد مستمر صفر در سوخت هسته‌ای هنگام رآکتور فوق بحرانی است.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

ریکوور با نام چایم گودال‌یا ریکوور، فرزند آبراهام ریکوور و راشل آبراهام یک خانواده یهودی اهل لهستان بود، او در روسیه به دنیا آمد. پدر و مادرش بعداً نام خود را به «هایمن» تغییر دادند، و چایم را از نام میانی خود به معنی زندگی، گودال‌یا (چایم) حذف کرد، اما هنگامی که نیاز داشت به آکادمی نیروی دریایی بپیوندد و سوگند یاد کند او اسم انگلیسی «جورج» را جایگزین کرد. در مارس ۱۹۰۶ درهنگام انقلاب ۱۹۰۵ روسیه به همراه مادر و خواهرش از پوگروم روسیه با پدرش آبراهام که قبلاً در سال ۱۸۹۷ به آمریکا سفر کرده بود به نیویورک مهاجرت کردند. خانواده ریکوور ابتدا در شمال شرق منهتن زندگی می‌کردند و دو سال بعد به لاون دیل شمال شیکاگو یک محله یهودی‌نشین نقل مکان کردند. پدر ریکوور به کار خیاطی مشغول شد. ریکوور برای اولین بار در سن ۹ سالگی به کار مشغول شد و در ازای دریافت سه سنت در ساعت برای همسایه‌شان کارکرد، بعداً، خواربار فروشی کرد. او در سن ۱۴ سالگی از مدرسه راهنمایی فارغ‌التحصیل شد. در حالی که در دبیرستان (جان مارشال) شیکاگو مشغول به تحصیل بود. او در سال ۱۹۱۸ با افتخار فارغ‌التحصیل شد، ریکوور یک شغل تمام‌وقت در تلگراف یونیون به دست آورد، که توانست از طریق آن با نمایندگان ایالات متحده ازجمله آدولف جی سابات آشنا شود. سابات خود یک مهاجر یهودی اهل جمهوری‌چک بود. از طریق مداخله یک دوست خانوادگی، سابات ریکوور را در آکادمی نیروی دریایی انتصاب کرد. ریکوور تنها سومین جایگزین برای انتصاب بود، ریکوور توانست با معدل خوب امتحان ورودی را رد کند و پذیرفته شود.

وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری و لژیون افتخار شده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هایمن جی. ریکوور موجود است.