هتروپلاسمی یا ناهمگونی (انگلیسی: Heteroplasmy) به حضورِ بیش از یک نوع ژنوم اندامکی (دی‌ان‌ای میتوکندریایی یا دی‌ان‌ای پلاستیدی) «در درون یک سلول» یا «در یک شخص» گفته می‌شود و یکی از عوامل مهم تعیینِ شدتِ نقائص میتوکندریایی است.
از آنجایی که یوکاریوت‌ها صدها میتوکندری و صدها نسخه دی‌ان‌ای میتوکندریایی در هر یک از سلول‌هایشان دارند، احتمال زیادی وجود دارد که جهش‌های ژنتیکی فقط تعداد معدودی از میتوکندری‌ها را درگیر کند و تأثیری بر بقیه نداشته باشد.
اگرچه هتروپلاسمی بعضاً، عواقب سوئی دارد و مطالعات فراوانی دربارهٔ آن انجام شده، اما گاهی هم سودمندی‌ها را در پی دارند. به عنوان مثال، نشان داده شده که افراد صدساله هتروپلاسمی بیشتری نسب به میانگین رایج دارند.[۱]
میکروهتروپلاسمی در بسیاری از افراد دیده می‌شود و معنی‌اش آن است که صدها جهش مستقل در یک ارگانیسم به وجود می‌آید که البته هر جهش، تنها ۲–۱٪ از کلِ ژنوم میتوکندریایی را تشکیل می‌دهد.[۲]
تعدادی ( محدودی )