هزاراسپ (هزاراسب) نام شهری باستانی و همچنین نام دژی به همین نام در همین شهر در استان خوارزم در ازبکستان کنونی است.
در یکی از جنگهای سلطان سنجر و اتسز خوارزمشاه، هزاراسپ به وسیلهٔ سلطان سنجر محاصره شد و «ادیب صابر» این رباعی را بر تیری نوشت و در دژ انداخت:
ای شاه همه ملک زمین حسب تو راست | از دولت و اقبال جهان کسب تو راست | |
امروز به یک حمله هزاراسپ بگیر | فردا خوارزم و صدهزار اسب تو راست |
و رشیدالدین وطواط در پاسخ وی رباعی دیگری نوشت و با تیری از درون دژ به سوی لشکر سنجر انداخت:
ای شه که به جامت می صافی است نه دُرد | اعدای تو را ز غصه خون باید خورد | |
گر خصم تو ای شاه شود رستم گُرد | یک خر ز هزاراسب تو نتواند برد |
در معجمالبلدان در مورد این شهر چنین گفته شدهاست:
دژی است استوار و شهری پرآب که گرد آن را آب گرفتهاست و از یک سوی به خشکی راه دارد. تا خوارزم سه روز راه است و راه آن همه بازارهاست.
در کتاب برهان نیز از دژ آن سخن به میان میآید و آن را دژی از دژهای خراسان مینامد.
در تاریخ جهانگشای جوینی آمده که این شهر پس از یورش مغول در آب غرق شدهاست.[۱]