هنری بندیکت استوارت

His Eminence هنری بندیکت استوارت
Cardinal-Bishop of Ostia and Velletri and Dean of the College of Cardinals
Henry Benedict Stuart, "Cardinal Duke of York"
استان	اسقف‌نشین رم
قلمرو	Ostia and Velletri
منصوب	۲۶ سپتامبر ۱۸۰۳
پایان دوره	۱۳ ژوئیه ۱۸۰۷
پیشین	Gian Francesco Albani
جانشین	Leonardo Antonelli
سایر سمت‌ها	کلیسای سن پیترو (۱۷۵۱–۱۸۰۷) Cardinal-Priest of San Lorenzo in Damaso (1763–1807)
رسته‌ها
انتصاب	۱ سپتامبر ۱۷۴۸ توسط بندیکت چهاردهم
دست‌گذاری	۱۹ نوامبر ۱۷۵۸ توسط کلمنت سیزدهم
کاردینال شدن	۳ ژوئیه ۱۷۴۷
اطلاعات فردی
نام هنگام تولد	Henry Benedict Mary Clement Thomas Francis Xavier Stuart
زادهٔ	۶ مارس ۱۷۲۵ رم
درگذشت	۱۳ ژوئیهٔ ۱۸۰۷ (۸۲ سال) فراسکاتی
خاکسپاری	کلیسای سن پیترو، واتیکان
والدین	جیمز فرانسیس ادوارد استوارت ماریا کلمانتین سوبیسکی
سمت(های) پیشین	Cardinal-Bishop of Frascati (1761–1803) Cardinal-Priest of Santa Maria in Trastevere (1759–1761) Titular Archbishop of Corinthus (1758–1761) بازیلیکای سانتی آپوستولی (۱۷۵۲–۱۷۶۱) کاردینال of Santa Maria in Portico (Campitelli) (1748–1759) کاردینال of Santa Maria in Portico (Campitelli) (1747–1748)
نشان ملی

هنری بندیکت استوارت (به انگلیسی: Henry Benedict Stuart) (۶ مارس ۱۷۲۵ – ۱۳ ژوئیهٔ ۱۸۰۷) کاردینال کلیسای کاتولیک و چهارمین مدعی یعقوبی تاج و تخت انگلستان، اسکاتلند، ایرلند و فرانسه بود.

هنری در سال ۱۷۲۵ در شهر رم در تبعید متولد شد و در همان روز توسط بندیکت سیزدهم تعمید داده شد. او فرزند جیمز فرانسیس استوارت و نوهٔ جیمز دوم انگلستان بود که در پی انقلاب شکوهمند از سلطنت خلع شده بود. او در جوانی از سوی پدرش عنوان دوک یورک را دریافت کرد. هنری در سال ۱۷۴۵ برای کمک به برادرش چارلز در قیام یعقوبی ۱۷۴۵ به شمال فرانسه رفت و رهبری گروهی از سربازان را به منظور عبور از کانال مانش برعهده گرفت. اما با توجه به شرایط قیام این سربازان در نهایت از دانکرک خارج نشدند. هنری بعد از شکست چارلز در نبرد کالودن به ایتالیا بازگشت و در ۳۰ ژوئن ۱۷۴۷ از سوی بندیکت چهاردهم به مقام کاردینال منصوب شد. او بخش بیشتر باقی عمر خود را در ایالات پاپی گذراند.

بعد از مرگ چارلز در ژانویهٔ ۱۷۸۸، هنری خود را به عنوان هنری نهم می‌شناخت. اما پیوس ششم در سال ۱۷۸۹ هم‌زمان با انقلاب فرانسه، جورج سوم را به عنوان پادشاه انگلستان، اسکاتلند و ایرلند به رسمیت شناخت و هنری بعد از آن رسماً به عنوان کاردینال دوک یورک شناخته می‌شد. هنری در ۱۳ ژوئیه ۱۸۰۷ درگذشت و جسد او در کنار پدرش در کلیسای سن پیترو در رم دفن شد.^[۱]

منابع

1. Rosalind K. Marshall, "Henry Benedict (1725–1807)", Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004; online edn, May 2010, accessed 24 June 2013.

پیوند به بیرون