هوندا اچ‌ای-۴۲۰ هونداجت

اچ‌ای-۴۲۰ هونداجت
نمایش اولیه در سال ۲۰۰۵ در نمایشگاه EAA AirVenture Oshkosh
کاربری جت تجاری سبک
کشور سازنده ژاپن
ایالات متحده آمریکا
تولیدکننده هوندا ایرکرفت[۱]
نخستین پرواز ۳ دسامبر ۲۰۰۳
وضعیت در حال تولید، در حال خدمت
ساخته‌شده دسامبر ۲۰۱۵–تاکنون
تعداد ساخته‌شده ۲۰۰ (تا دسامبر ۲۰۲۱)[۲]

هوندا اچ‌ای-۴۲۰ هونداجت(به انگلیسی: Honda HA-420 HondaJet) یک جت تجاری سبک است که توسط شرکت هواپیماسازی هوندا در گرینزبورو، کارولینای شمالی، ایالات متحده تولید می‌شود. طرح مفهومی این هواپیما در سال ۱۹۹۷ معرفی شد و در سال ۱۹۹۹ تکمیل گردید. اولین پرواز خود را در ۳ دسامبر ۲۰۰۳ انجام داد، گواهینامه تایپ FAA خود را در دسامبر ۲۰۱۵ دریافت کرد و اولین بار در همان ماه تحویل داده شد. تا پایان سال ۲۰۲۱، ۲۰۰ فروند از آن تحویل داده شد.

این هواپیمای هفت تا هشت نفره دارای بدنه کامپوزیت و بال آلومینیومی است و از دو موتور توربوفن جنرال الکتریک هوندا اچ‌اف۱۲۰ که به‌طور غیرعادی بر روی دکل‌های بالای بال نصب شده‌اند، نیرو می‌گیرد. می‌تواند با ۴۲۰ نات (۷۸۰ کیلومتر بر ساعت) حرکت کند و دارای ۱٬۴۰۰ مایل دریایی (۲۶۰۰ کیلومتر) برد است. هونداجت چندین جایزه طراحی و نوآوری هوانوردی دریافت کرده‌است.

مشخصات (الیت)[ویرایش]

داده‌ها از بروشور هونداجت الیت[۳]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۱–۲
  • ظرفیت: ۷ نفر (۸ در اروپا[۴])با احتساب خدمه
  • طول: ۴۲ فوت ۷ اینچ (۱۲٫۹۹ متر)
  • پهنای بال: ۳۹ فوت ۹ اینچ (۱۲٫۱۲ متر)
  • ارتفاع: ۱۴ فوت ۱۱ اینچ (۴٫۵۴ متر)
  • بیشترین وزن برخاست: ۱۰٬۷۰۱ پوند (۴٬۸۵۴ کیلوگرم) [۵]
  • فشار کابین: ۸٫۸ پوند بر اینچ مربع (۰٫۶۱ بار)[۶]
  • ارتفاع کابین: ۴٫۸۳ فوت (۱٫۴۷ متر)[۷]
  • عرض کابین: ۵٫۰۰ فوت (۱٫۵۲ متر)[۷]
  • پیشرانه هواگرد: ۲ عدد توربوفن جی‌ایی هوندا اچ‌اف۱۲۰،‏ با پیشرانه ۲٬۰۵۰ پوند-نیرو (۹٫۱ کیلونیوتن) در هر موتور

عملکرد

  • سرعت کروز: ۴۲۲ گره (۴۸۶ مایل بر ساعت؛ ۷۸۲ کیلومتر بر ساعت) FL300
  • بُرد: ۱٬۴۳۷ مایل دریایی؛ ۱٬۶۵۳ مایل (۲٬۶۶۱ کیلومتر) ذخیره سوخت NBAA در محدوده IFR با ۴ سرنشین
  • حداكثر ارتفاع: ۴۳٬۰۰۰ فوت (۱۳٬۰۰۰ متر)
  • نرخ صعود: ۴٬۱۰۰ فوت بر دقیقه (۲۱ متر بر ثانیه)
  • سوختن مصرفی در طی مسافت با سرعت بالا: ۹۹۹ پوند بر ساعت (۴۵۳ کیلوگرم بر ساعت) در 419 kn TAS در FL330[۶]
  • سوختن مصرفی در سفرهای دوربرد: ۵۴۳ پوند بر ساعت (۲۴۶ کیلوگرم بر ساعت) در 360 kn TAS در FL430[۶]

همچنین ببینید[ویرایش]

توسعه مرتبط

هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه

فهرست‌های مرتبط

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Naomi Tajitsu, Maki Shiraki (Mar 27, 2017). "Honda faces long haul to recoup jet costs". Reuters.{{cite news}}: نگهداری یادکرد:استفاده از پارامتر نویسندگان (link)
  2. ↑ Siebenmark, Jerry (16 December 2021). "Honda Aircraft Delivers 200th HondaJet". Aviation International News. Retrieved 16 December 2021.
  3. ↑ "HondaJet Elite Brochure" (PDF). هوندا ایرکرفت. p. 8. Retrieved Jun 6, 2019.
  4. ↑ Kate Sarsfield (Feb 18, 2020). "Europe clears HondaJet Elite for steep approaches and increased occupancy". Flight Global.
  5. ↑ "Type Certificate Data Sheet No. A00018AT Rev. 7" (PDF). اداره هوانوردی فدرال. Feb 13, 2019. p. 2. Archived from the original (PDF) on 9 July 2022. Retrieved Jun 6, 2019.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ "Purchase Planning Handbook" (PDF). Business & Commercial Aviation. Aviation Week Network. Jun 2019.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "HondaJet brochure" (PDF). Honda.

پیوند به بیرون[ویرایش]