وابستگی به باربیتورات‌ها

وابستگی به باربیتورات‌ها
تخصصروان‌پزشکی، narcology، addiction medicine ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

وابستگی به باربیتورات‌ها (انگلیسی: Barbiturate dependence) با استفاده منظم از باربیتورات ها ایجاد می‌شود که این به نوبه خود ممکن است منجر به نیاز به افزایش دوز دارو برای به دست آوردن اثر دارویی یا درمانی اصلی مورد نظر شود.[۱] استفاده از باربیتورات می‌تواند هم به اعتیاد و هم به وابستگی فیزیکی منجر شود، و به همین دلیل پتانسیل بالایی برای استفاده بیش از حد یا غیرپزشکی دارند،[۲] اما روی همه کاربران تأثیر نمی‌گذارد. مدیریت وابستگی به باربیتورات شامل در نظر گرفتن سن فرد مبتلا، بیماری‌های همراه و مسیرهای دارویی باربیتورات‌ها است.[۳]

اعتیاد روانی به باربیتورات‌ها می‌تواند به سرعت ایجاد شود. سپس بیماران تمایل شدیدی به مصرف هر داروی مشابه باربیتورات خواهند داشت. استفاده مزمن از باربیتورات ها منجر به تخریب متوسط ​​شخصیت با محدود شدن علایق، انفعال و از دست دادن اراده می‌شود. علائم جسمانی شامل کم‌خونی، مشکلات در بیان، ضعیف شدن رفلکس‌ها و آتاکسی است.[۴]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Zapantis A, Leung S (September 2005). "Tolerance and withdrawal issues with sedation". Crit Care Nurs Clin North Am. 17 (3): 211–23. doi:10.1016/j.ccell.2005.04.011. PMID 16115529.
  2. ↑ Takehiko Ito; Toshihito Suzuki; Susan E. Wellman; Ing Kang Ho (June 1996). "Pharmacology of barbiturate tolerance/dependence: GABAA receptors and molecular aspects". Life Sciences. 59 (3): 169–95. doi:10.1016/0024-3205(96)00199-3. PMID 8699929.
  3. ↑ Santos C, Olmedo RE (2017). "Sedative-Hypnotic Drug Withdrawal Syndrome: Recognition And Treatment". Emerg Med Pract. 19 (3): 1–20. PMID 28186869.
  4. ↑ Jüri Saarma "Kliiniline psühhiaatria". Tallinn, 1980. P. 139.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.