وال دی نوتو
| میراث جهانی یونسکو | |
|---|---|
 کلیسای ارواح مقدس برزخ، راگوزا، ساخته شده در نیمه دوم قرن 18 | |
| نام رسمی | Late Baroque Towns of the Val di Noto (South-Eastern Sicily) |
| مکان | Sicily, Italy |
| دربرگیرنده | |
| معیار ثبت | فرهنگی: (i)(ii)(iv)(v) |
| شمارهٔ ثبت | ۱۰۲۴rev |
| تاریخ ثبت | 2002 |
| مساحت | ۱۱۲٫۷۹ هکتار (۰٫۴۳۵۵ مایل مربع) |
| منطقه حائل | ۳۰۵٫۸ هکتار (۱٫۱۸۱ مایل مربع) |
| مختصات | ۳۶°۵۳′۳۵٫۵″ شمالی ۱۵°۴′۸٫۱″ شرقی / ۳۶٫۸۹۳۱۹۴°شمالی ۱۵٫۰۶۸۹۱۷°شرقی |
  موقعیت وال دی نوتو در سیسیل | |
وال دی نوتو (به انگلیسی: Province of Noto[۱]) یک منطقه تاریخی و جغرافیایی است که یک سوم جنوب شرقی سیسیل را در بر می‌گیرد. فلات هیبله سنگ آهکی بر آن غالب است و از نظر تاریخی، یکی از سه والی سیسیل بود.
تاریخ
[ویرایش]قدیمی‌ترین سکونتگاه ثبت شده در وال دی نوتو شهر باستانی آکرای در نزدیکی پالاتسولو آکریده بود که در سال ۶۶۴ قبل از میلاد تأسیس شد. این اولین مستعمره سکونتگاه کورینتی در سیراکوز بود.
باستان‌شناسی
[ویرایش]شهر ویران شده Angie توسط مورخ Tomas Fuentes در قرن شانزدهم دوباره کشف شد. کاوش‌های بیشتر در اوایل قرن نوزدهم توسط بارون گابریل آلی، آثار مهمی از تاریخ اولیه شرق سیسیل کشف کرد.
در ژوئن ۲۰۰۲، یونسکو شهرهای وال دی نوتو را به عنوان «نماینده اوج و شکوفایی نهایی هنر باروک در اروپا» در فهرست میراث جهانی ثبت کرد.[۲] شهرهای ذکر شده عبارتند از: کالتاجرونه، میلیتلو این وال دی کاتانیا، کاتانیا، مودیکا، نوتو، پالاتسولو آکریده، راگوسا، و شیکلی.
منابع
[ویرایش]- ↑ The Val in Val di Noto is in Sicilian and in Italian a grammatically masculine term, and it does not refer to a "Valley" as is usual in Italian geographical names, which are although always grammatically feminine, but to one of the Provinces or Governorates into which Sicily was administratively divided under the Arab rule and up until the 1812 administrative reform. The corresponding Arab term is Wāli, and the Sicilian Val is akin to the Arab Wilayah or the Turkish Vilayet, used as it would be a calque of the English term Shire
- ↑ Noto (Italy) - No 1024rev, ICOMOS, January 2002, Advisory Body Evaluation, Unesco
